Ik kijk in de spiegel
en zie niets
een gezicht, mijn gezicht, met een glimlach
maar mijn hart bloedt
Verwarrende gevoelens, die geen gevoelens zijn
stik in tranen, die niet uit mijn ogen komen
geslagen door gedachten die me kwellen
Maar wie kan het zien, als ik mijn masker op heb?
Ik sluit mijn ogen, hou mijn oren dicht
tot ik in slaap val, in mijn droomwereld
want daar, enkel daar, is stilte voor mij
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.