Lezen

Diepe kuilen

gij overspoelt mij zoals het water dat diepe kuilen maakt onder mijn voeten in het zand en ik wil al mijn woorden met u delen maar dat gaat niet want dat is zoveel als de golven in de zee dat is oneindig dat blijft ontstaan gij overwint mij en trekt mij naar u toe zoals de wind die aan mijn lichaam sleurt totdat ik er aan toegeef gij ontstaat in alles wat ik doe gij bent meester over mijn gedachten gij overheerst en wind

Helen Francis

4 1

Het verdriet

Er hangt een grijze waas over de hemel Wolken noch zon Een onzichtbare wind dwingt de bladeren van de takken De tuin, kil en verweesd De druivelaar hangt vruchteloos te zwaaien boven de rieten stoelen op het terras We hebben in geen weken meer gezeten rond de ronde tafel “Alle druiven zijn nu gevallen”, zegt ze zacht, met haar buik leunend tegen het aanrecht Een glas gevuld met water in haar hand Hij kan de uitdrukking op haar gezicht horen Hij ziet het verdriet gekromd in haar rug terwijl zij door het raam naar buiten staart en weer terug

Helen Francis

0 0

Ik snijd je aan

Laat je kneden tot een bolletje, reis voor je ontwikkeling naar een ander universum. Leg je onbezonnen neer op bakpapier. Ontspan je, geniet van de spotlights. Laat je bovenal bebloemen, maak je op voor een tocht van 180° terwijl je als een wassende maan vol enthousiasme uitdijt onder m'n vingers. Binnen een kwartier, ik beloof het je, gaat er een nieuwe wereld voor je open. Ik draag jou, mijn hemellichaam, een warm hart toe. Ik snijd je aan.

Ingemar Spelmans

27 1

Ghost me again

Just Ghost me again Like you did on Halloween I felt your touch Soft as wind hard within

Troja!

9 1

Veenmos

Een huis uit hout aan het water, het dak droogt hier in stilte de tijd, als een wit laken wappert hij over de vensterbank heen. Aan het raam danst een mug voor de vorst haar komt halen, aan de overkant van het meer verbleekt de lucht. Onder torenhoge dennen leven tussen zwerfstenen verhalen, staan offers geschreven op hun gezicht onder het veenmos bestaat geen zielenrust.

AA_write

0 0

Gebrabbel en rode kaakskes

't blijft leuk. De rode wangen van dat grut na een dag vol winters gespeel. En het gebrabbel van dat ander kind, een grappige symfonie zonder betekenis. Althans dat denk ik. Ja, het blijft amusant... het leven dat zich ontvouwt op de zetel 's avonds. En dan overdenk ik met melancholie de naderende stille nacht.

SilkeGeerts

30 0

PIJPEN ONDER DE MARETAK (nieuwjaarsbrief)

Voor het eerst hebben we geen kerstboom in een pot grond maar een maretak gehangen, vakkundig aan 't plafond Het is een verademing op meerdere vlakken er hangen geen ballen meer aan van die kutdennentakken er zijn geen slingers meer, niets bijzonder alleen maar een maretak, met cadeaus eronder Nu, iedereen weet waarvoor een maretak staat Zo trok tante Marie haar Frank tegen 't gelaat En ook nonkel Jan kon zijn geluk niet te boven dat ook de zus van zijn vrouw dit ritueel bleek te loven De meeste kussen waren ietwat gedwongen maar Maurits en Merel gebruikten hun tongen Onze kersttak houdt dus een tweeledigheid in: een plek voor geschenken en een hof voor de min Al was er rond pakjestijd verwarring te bespeuren toen opa Fons over zijn cadeau begon te zeuren Elke kerstmis is het dat hij om rookwaar vraagt maar pijpen onder de maretak voelde toch te gewaagd. Uw kapoen, Lennart

Lennart Vanstaen

27 1

Ik kan alleen maar hopen

Zolang ik mij herinneren kan, stel ik mijzelf de vraag. Omdat het zo werd opgedragen? Dat antwoord is zo vaag. Wat als ik iets bedenken kan? Hoe ik het liever wil. Maar tegen beter weten in, houd ik het toch maar stil. Ergens diep in mijn gedachten, sterft dan het idee. Mijn levenslust en hoop, die sterven langzaam mee. Waarom zou ik genoegen nemen? Met dit stil verdriet? Omdat ik niet begrijpen kan, hoe jij de dingen ziet? Moet ik dan maar mijzelf verraden? Zodat jij trost kan wezen? Omdat jij niet het inzicht hebt? Om mij beter te lezen? Moet ik dan maar toneeltje spelen? Niet mijzelf kunnen zijn? Omdat het jou gelukkig maakt? Mijn innerlijke pijn? Een vraag die ik niet hoef te stellen, kan jij het mij vergeven? Dat ik het zelf in handen neem, waarvoor dat ik wil leven. En wat ik ook wil wezen, de richting die ik neem. Ik kies voor mijn geluk, dat is heus niet extreem. Ik hoop dat jij begrijpen kan, dat alles wat ik ben. Ontstaan is uit een liefde, waarin ik mijzelf erken. Dat het mij gelukkig maakt, mijn eigen pad doorlopen. Of jij dat respecteren wil, kan ik alleen maar hopen.

Heidi Geets

0 0

Ontbijt

als een zacht kuiken breekt de zon door de wolken eitje voor ontbijt

Margaretha Juta

6 0

Tip

(door)gaan

Uitgeput, en toch sta je. Want belofte (met jezelf?). Je knikt. Je blijft. Met vermoeide verdediging. En je wil wisselen, maar er zit niemand op je bank. Je knikt. En je staat. Want belofte.

SilkeGeerts

141 6

Memory and Desire

Geheugen en verlangen foto VERF ED 2005 foto gallery VERF ED https://www.2dehands.be/q/verf+ed+/

verf ed: Contemporary ArtTIST

17 0

de kwetsbare man 3

DE KWETSBARE MAN We ontkennen stelselmatig de kwetsbaarheid van jongens om 'sterke mannen' van ze te maken. Mannen worden door moeders en hun omgeving opgevoed als macho's. Wanneer ze dat toepassen tijdens hun leven worden ze streng toegesproken. foto VERF ED 1985 van der mydenstraat borgerhout foto gallery VERF ED https://www.2dehands.be/q/verf+ed+/

verf ed: Contemporary ArtTIST

13 0

de kwetsbare man 2

DE KWETSBARE MAN We ontkennen stelselmatig de kwetsbaarheid van jongens om 'sterke mannen' van ze te maken. Mannen worden door moeders en hun omgeving opgevoed als macho's. Wanneer ze dat toepassen tijdens hun leven worden ze vernedert. foto VERF ED 1985 van der mydenstraat borgerhout foto gallery VERF ED https://www.2dehands.be/q/verf+ed+/

verf ed: Contemporary ArtTIST

4 0

de kwetsbare man 1

foto verf ed DE KWETSBARE MAN We ontkennen stelselmatig de kwetsbaarheid van jongens om 'sterke mannen' van ze te maken. Mannen worden door moeders en hun omgeving opgevoed als macho's. Wanneer ze dat toepassen tijdens hun leven worden veroordeeld. foto VERF ED 1985 van der mydenstraat borgerhout foto gallery VERF ED https://www.2dehands.be/q/verf+ed+/

verf ed: Contemporary ArtTIST

19 0

Sloop

met de muizen verdwenen de mussen, het groene huis gesloopt

Margaretha Juta

9 1

voor het eerst

terwijl we daar zaten voor het eerst de zwijgzame tijd achteloos dichtpraatten onze ogen zacht zoenend zich verzoendend tot ze traanden omknelden m'n handen de huid strak gespannen m'n stoel bij de randen als lederen banden smekend mij te blijven dragen in dit ene moment waarin wij geen einde kent

saskia van laere

13 0

Sporen

terug naar de plek waar de tsunami raasde waterpeil op muur

Margaretha Juta

7 1

Dichtersdebuut

Dichtersdebuut Als een leeuw op sokken Als kippen op hun stokken Als een vis van het droge Voor het eerst in het water Als een haas met angst Voor het slaan van een flater Als een vogel zo vrij Gebekt zoals het zingt Als een rendier op reis Met zijn rode neus zo wijs Als een fluitende Bambi Genietend op het ijs Zoekend naar mijn duiven Kwam de aap uit de mouw Kijkend naar de hazen Dat ik van dichten hou

Simone van den Berg

7 1

Forgotten

Submerged dreams floating on the surface.

Elle Hart

9 0

Bliss

Roses floating in a coral river.

Elle Hart

12 0