Willen we niet de dichter van ons leven zijn
Verlangen we er niet naar om onszelf te kunnen lezen
als een tekst die iets betekent
Wij vruchten van de aarde
producten der natuur
Maar kunnen we wel
Kunnen we wel van de aarde houden
Een aarde die zich niets aan ons gelegen laat liggen
die hoogstens met onze dood de soort in leven houdt
De natuur is een plaats vol oproer
Overal strijd en worsteling
Het leven teert over de hele linie op zichzelf
en dient in verschillende gedaanten zichzelf tot voedsel
En in haar woekerende levendigheid openbaart zich
de absolute contingentie
Wat er is kon er evengoed niet zijn
Het is
zonder betekenis
De werkelijkheid
open en bloot
Het absurde van Camus
La nausée van Sartre
Het besef
dat alles grondeloos is
Is of lijkt het alleen zo
Hoe dan ook
ik bewaar
of probeer te bewaren
het ontzag voor het onverklaarbare
en voor
de ondoorgrondelijkheid van de wereld.
