Lezen

Niet genoeg

Ik weet dat een pleister niet genoeg is.Maar het is wat ik heb.En een zakdoek om je snot en tranen af te vegen.Dat ook.Misschien nog een knuffel en een kusje?Ja?Ja! Je lacht weer.Mondhoeken omhoog, duimen in de lucht.Je wriemelt je uit mijn armen, loopt de weg weer op.Klaar om te gaan. Maar wanneer je omkijkt, is het nog daar.De pijn in je ogen, het verdriet op je gezicht. Nee, een pleister is niet genoeg. Kunst en Schrijven - Gent

PetraAli

4 0

#novembervers2023 schrijven is lezen dag23

Basisgedicht: Ballonvaarder van Stefaan Brugghe Ballonvaarder We blazenin hete luchtballonnenen stijgen op het eindevan een steiger het einder tegemoeten varenvaarten afop zeeënvan wolkenWij doen geen vliegen kwaadWij landen op weilandenen kuchen en zuchtenhet laatste luchtje uit Mijn creatie: Aldus landde ikop mijn weiland.Als op het einde van de tunnelmeteen daarwaar mijn laatste luchtjeneerdalen wilde.Ik wistgeen vliegen deed ik kwaad.Er was stijgen, blazenvaarten en de einder.Ik hield van wolkenen hun zeeën. In hete luchtballonnen kwam ik nooitmaar het gevoel aanriep ik.Ik overkeek mijn land en het hunne.Mijn mand werd mijn nest.Niet aan een veelheid touwenwilde ik me branden.Er in een hoekje wiebelen was weten dat kuchen en zuchten mocht.Terwijl dromen van steigersin vaart geen kwaad. Als laatste tuimelenmijn weiland in.Op het einde.Ja.Precies daar. @linde20231123#novembervers2023#dag23

de jutte acrobate

0 0

Zonsondergang

Ze legt haar - poëziebundel opzij. - Wat een zonsondergang!

Sarah

5 1

Schoolherinneringen

eikels in de les - de grootste bindt de poten van de stoelen vast

Margaretha Juta

4 0

#novembervers2023 - De herder

De herder stond steeds paraat, als hij de pestkop tegenkwam dan werd hij heel kwaad, zijn treiteraar vloog over de dam.

Thomach

5 0

#novembervers2023 schrijven is lezen dag22

Basisgedicht: Drie mandarijntjes van Peter Goossens, auteur. Drie mandarijntjes Drie mandarijntjes weggesmetenuitgedroogd, gerimpeldlagen ze in de fruitmand. De ogen die ze hoorde te verleidenwaren blind voor sappige geuren.De aandacht die ze hoorde te trekkenwas bij voorbaat nutteloos. Laat staan de nutteloze arbeidhet nutteloze vervoer.Maar de intentie was er wel. Mijn creatie: Had ik maar een fruitmandmet weggesmeten mandarijnennog voor ik gerimpeld en uitgedroogdde aandacht trok. Ogen hoorden me te verleiden.Wel sappige geuren.Blind werd ik, voor nuttelozeaandacht, arbeid, vervoer.Drie stuks volstond. Wel intentie.Liefst niets bij voorbaat nutteloos. @linde20231122#novembervers2023#dag22

de jutte acrobate

8 0

Bezoek

in de metro een hand op mijn derrière - bezoek aan Louvre

Margaretha Juta

8 0

novembervers 2211

dansen als de grootmoeders van chinees porselein op motberegende paden ge staat bij mij da's fijn maar zijt zo onbereikbaar Ik keer me van je af als jalapeñozaden weet echt niet waarom ik lik een traan ze heeft alles nieuw maar nooit spontaan otis brengt redding ik blijf bestaan been loving you too long can't stop now

Peter mmm Verreth

2 0

Woensdag

Sopeitjes en boterhammetjes aan tafel met mijn madammetjes Zo’n vrije namiddag niets moet zo goed als alles mag Barbies, boeken, series verslinden Doen wat ze zelf het leukst vinden Dat kinderlijk plezier ik kan er wat van leren Hoog tijd om dat zelf ook te gaan proberen

ZóTinneke

1 0

Confituur

de kaki boom draagt steeds minder fruit - zoete confituur

Margaretha Juta

13 0

Tip

Re-evolutie

We zijn weer vissen Wanneer we duiken naar de parels, We zijn reptielen Wanneer we zonnen in het zand, We zijn weer apen Wanneer we hoog en droog in nesten slapen, We zijn weer mens Wanneer we weten wat we waren.

Koenraad Vuncker

90 8

#novembervers2023 schrijven is lezen dag21

Basisgedicht Je komt uit de gedichtenbundel Toendra van dichter Johan François Mijn 'vervolg' en dan, duwt een vlaag me van klif meer water lijkt te doordringen maar in tranendal blijf ik ongezien kring ik me opnieuw voel ik dat je komt en voort ploeter ik ergens, weet ik zal stranden, mijn ik duin of slib, zachter dan stoep stapstenen oever begrijpt en vangt me en minutenlang zwaai ik naar sterrenstof tot halmen van riet me rechtop kriebelen zee verdampt en ik molenwiek en dan de stilte ik klim, en hart wordt weer wakker als gek op jou en dan weer die stroom van zand en ik die strooier, zakken vol er straten weer stoep en kaalkoude klinkers mijn krakende bed en weer breek ik uit en weer krimp ik tot stapel vlaag wordt donkerder duin noch slib, niets zachter enkel ik weet, dat je zal komen ik weet alleen niet wanneer @linde20231121 #novembervers2023#dag21

de jutte acrobate

0 0

#novembervers2023 - Het mos

Ik heb het zwartgroene mos lief, daar die zo donker is en zo graag zijn haren richt weg van de duisternis. Opgaand uit donker-grauwe cementmuur, heeft zij het licht gevonden en vergrootte toen monter het eigen lijf. Nu ligt zij rustig achter de pompoen…

Thomach

0 0

Rook #novembervers

Je rook rook Toen je landde aan land Er was een paar stuk En een stuk dat paarde Je legde verband En een verband Dat er vuur is waar rook is En liefde Soms twee kanten Op Brandt

Troja!

0 0

Danny boy.

Arme Danny donderwolk.Zoals je keek, turend in de verte over je sigaret gebogen. De wolven huilden onder de wielen van je truck. Een laadbak vol verborgen verlangens. Tot je vrouw paal en perk steldeaan je zurig toontjeje losse handjesje platte beurs. Node leerde jedat roestvrij staalbest lekker snijden kandoor long en lever.

Thomas De Mulder

17 1

novembervers 2111

staat de auto juist geparkeerd liggen de messen en de vorken niet verkeerd steek over op het pad van de zebra want dat is gratis he ze staan kussend in elkaar voor de dossin kazerne en wil dat ik nu koude vingers in haar decolleté ga verbergen maar daar zijn blaffende honden verwaarloos me niet meer verleid me niet meer dit niet meer

Peter mmm Verreth

9 0

Thuis op vakantie

ook op vakantie als het hotel verschijnt; we zijn weer thuis!

Margaretha Juta

9 0

Haiku II

De jonge boom lost Traag een eerste dor blad, houdt Stam en wortels vast

Ella D.

10 0

#novembervers2023 schrijven is lezen dag20

Gedicht waarop ik me baseerde: Wolkenkoekoeksoord, In Nephelokkugio, van Peter Holvoet-Hanssen (uit gedichtenbundel Santander, Ontboezemingen in het vossenvel, p. 20-19, eerste strofe) I Kosovoska trekt de wolken open, spreekt mij toe Je laat je vallen, witte duivel van de koorddiep in de put, dan goed de kussens opgeschudVrouw Holle wenkt - verwacht geen pluim, ga door de poort Mijn antwoord: en zeg: Wolkenkoekoeksoord, hier ben ik danduivel van zuiverste kleurik liet me vallen in jouw oordoverlaad me met kussens en wenk me dangeen pluim kan me verslaanzie de duivel en mijn koordhoud je eraan vast, Vrouw Holleen wees nimmer nog bedroefdik, duivel van koord trek wolken openhap toe, maar wees best ras! Witte duivel van de koord schraapte de keelras, bedroefd, niet ik begrijp, en waarom die hap?Wolkenkoekoeksoord biedt me geen brood en honger heb ik bestmag ik even wachten? Kosovoska werd erg stilVrouw Holle blijft het probleemniet de duivel in haar ken jebeter trek je je gordijnen dicht en verdwijnen trek er straks je wolken open Witte duivel van de koord keek nog even naar de puten klopte zijn laarzen droogsoms, in luisteren ligt een vreemde lesmaar niet elk oord ligt op mijn koordmijn dank, Kosovoska @linde20231120#novembervers2023#dag20

de jutte acrobate

0 0

Wegwijzer

Op sommige dagen scheer ik meik wil er goed uitzienOp andere scheer ik me wegomdat ik het niet verdienOp sommige dagen was ik memaak me klaar voor het feestOp andere was ik nieten ben ik ook nooit geweestOp sommige dagen kam ik mijn harenen weet ik wat ik wilOp andere kam ik gebieden uitop zoek naar mijn eigen zielOp sommige dagen spring ik vernog verder dan ik konOp andere verspring ik enben ik terug waar ik begon

Lennart Vanstaen

16 2