Achter mij zitten twee dames
Afgrijselijk lelijk geblondeerd geparfumeerd
Ingesnoerd
Ze zijn oud stokoud
Dat weten ze zelf nog niet
Het is kunst op zich
Hun gevoel voor drama
Werkt beter
Dan hun versleten brein
Ouderdom hoeft niet perfect te zijn
Beiden hebben ook een weerzinwekkende stem
En een rollator
De incontinentiepampers stinken
Naar heimwee zwaar en traag
De machteloosheid lacht
Met walm en walging
Er moet niemand kokhalzen vooralsnog
Rotte eieren vergeten bier cardemon
Volgende week zijn ze
Dement of dood