Lezen

Het einde

Het is gekomen het is er altijd al geweest het einde van iets het blijft op de wereld ronddwalen als een geest. Het einde van het schooljaar nu ga ik naar het middelbaar de proclamatie komt eraan ik zie het in de verte al staan. Dag basisschool waar ik altijd naartoe ben geweest jou ga missen, ik denk zelfs het meest. Sommige vrienden verdwijnen maar daar ga ik niet van wegkwijnen! Ik vertrek hier met een lach en zeg: 'doei school!' en ik zwaai nog gedag wat een fantastisch jaar als ik dat zeggen mag.

EmilyMC

26 2

Luchtkastelen

Neem je zorgen niet mee naar morgen Neem ze liever mee naar jouw dromen En laat ze daar wonen In de luchtkastelen Die je zelf hebt gebouwd En open dan jouw ogen

Elle Hart

11 1

Kinderhaikuwedstrijd (1)

het buddhabeeldje zat op een ei te broeden wat een stom kieken Dank aan Henri voor de inzending.

Bernd Vanderbilt

5 0

schrei / schreeuw / schrijf

schrijf wanneer de doornen mijn huid doorboren schrijf wanneer ik vastgebonden lig schrijf wanneer niemand mij hoort schrijf dat men niet vergeet schrijf een spiegel voor het gezicht van mijn beulenschrijfmijn eenzaamheidschrijfvoor wie het niet wil horenschrijfvoor mijn moeder en vader die ze verkrachten en vermoordenschrijfin woorden, de dadenschrijfmijn wanhoopschrijfzusters broeders vriendenschrijfde echte beulen in hun torens van waanvastgeklonken in hun vreselijke idealen schrijfschrijfvoordat ik wenste nooit te zijn geborenschrijf mijuit de leegteschrijf mijuit mijn wanhoopschrijf mijvoor ze mij verscheuren schrijfdat ze beesten zijnschrijfdat ze mijn geschreeuw altijd zullen horenschrijfdat ze in nachtmerries zullen ontwaken schrijfvoordat het u overkomt

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot

7 1

het idee.

"geweldig idee” zei de kapitalist"dat?" zei de arme"het was in een flits, dat heb ik wel meer" "ik geef je er wat voor” zei de kapitalist"o, dank u dank u” zei de armeZeer te vree De kapitalist werd rijker en rijkerDe hoop blinkende stukjes werd groter en grootser Daar kwam de burgerman op af "kan ik niet wat kopen" zei de man tegen de kapitalist"en wat loopt er daar rond? " vroeg de burger "het stinkt""wees voorzichtig, want dat" zei de kapitalist "dat is het idee' "wat vies""geef me maar wat blinkt, dat die daar loopt, dat moet ik niet” zei de burgermanEven later, werd de burgerman ziek.Van de zorgen en verdriet. Want hij had niet.Het kapitaalniet het idee.Hij kreeg TBC.

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot

5 1

Zeker moet men zijn

Zeker Zeker moet men zijn Iedere dag weer hetzelfde lied Zeker Zeker moet men zijn Kan men nu Dat geloven Een geloof Die zeker de kogels richtZekerHeel zeker Het enige dat ik zeker weetIs dat de poedelLangzaam bezwijkt Aan pralinesHem gegeven De mens ontnomen

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot

6 1

Gekko

doodstil op de hor oma’s lievelingsbroche nu 'n echte gekko

Margaretha Juta

9 1

de moeder & de kever - 19 juni 2025

Koen Vlerick

18 1

…MedeLIJDEN LEIDEN

Hoe kan ik pretenderen ......UTe kennen ontkennen Uw unieke zijnweigerenTe erkennen Uw geurUw kleurUw lichtUw uitstallingUw unieke leven Iedere MENS die sterftIs een bibliotheek die verdwijnt Hoe kan ik die volledige bibliotheek kenenAls ik grootste gedeelte van mijn bibliotheek al vergeten ben HoeKanIkmedelijdenuw pijn voelen Mede leidenKan ik welVer wegVan allepijn Uw leven die mij vergezeldWaar voor mijn grootste dankMijn medemens Voor Uw geurUw kleurUw lichtuw uitstallingUw unieke leven Mijn grootste DANKOMensOMedemens

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot

6 1

P I J N

"doen ze geen pijn al die woorden?" vroeg men"die woorden" grinnikte ik "nee, het zijn de gedachten” woorden zijn enkel een adem zuchteen kras op papiergedachtenerachterdoenpijnpijpippppppppppppppppppppppppppppppppppppipijpijndoenerachtergedachteneen kras op papierwoorden zijn als een uitgestoken tongzoOOOOOOOOOOOO kinderachtigzooooooooooo CoBrAcobracobrbrabrabrabrabrarararaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHHAHAHAHAAHHAHAHHAAHHAHAH................................................."die..................................................gek, net een kind"................................................. men keek achter het bedompte BLINKEND glas, naar die havelozebedelaar in de BLINKEND bistro.Met voor hen een in BLINKEND porselein geschonken, smakeloze koffie drab."het zal wel een armtierig dichter wezen" kraste de KRAAI

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot

4 1

Randprofiel

Vrijdag de 13e, juni om specifiek te zijn, werd ik door de krant en zijn inhoud getriggerd om iets op papier te zetten. Vooral het artikel over de inburgeringscursus was een bron van inspiratie. *** Ik ben geen goede Vlaming. Tot die conclusie kom ik na het lezen van de vrijdagkrant. Laat mij het inburgeringsexamen van de overheid afnemen en de kans is klein dat deze burger de beoogde 80% haalt. Mijn referentiekader komt niet overeen. Het enige herkenningspunt zijn de boterhammen die ik twee maal per dag consumeer. Ik ben maatschappelijk gedesoriënteerd. De werkcultuur werkt niet voor mij en ik niet voor hem. Mijn denkwijze is niet relevant, mijn vaardigheden niet economisch rendabel. De hoeveelheid koffiepauzes die ik dagelijks neem worden bij verbetering van het examen met een rode dikke stift doorstreept. Mijn pogingen om ecologisch te leven vragen om meer, maar het openbaar vervoer werkt niet mee en het wiel van mijn fiets is blijven steken in de barsten van het fietspad. Ik beklaag degene die moet proeven van de hespenrolletjes met kaassaus, klaargemaakt door mezelf. Als het gaat over de Vlaamse normen en waarden vraag ik me af of deze eerder aanleunen bij de mijne of dat het gaat over de meningen die mijn nonkel tijdens het familiefeest overtuigd in de groep gooit. Ik ben er zeker van dat hij zich meer Vlaming voelt dan ik. Mijn verleden als emigrant creëert een andere kijk op de zaken. Ik beschik over vergelijkingsmateriaal. Zonder verplichting burger ik me in. De warmte van de mensen zorgt ervoor dat de taal en de gewoontes heel snel een deel van mezelf zijn. Ik oriënteer me in de samenleving en voel me verbonden met het geheel van structuren en gedragingen. In plaats van videe en stoofvlees proef ik van een gevoel van vrijheid. Wij verstikken onszelf. Elk risico gieten we in wetten en regels. In één efficiënte beweging evolueren we naar een samenleving waar het ieder voor zich is. Het concept van zorgen voor elkaar verdwijnt samen met de stationsloketten uit het landschap. Ons gemeenschappelijk verhaal valt uiteen in zinnen en woorden die betekenisloos op zichzelf staan. Vanaf de rand van de maatschappij kijk ik ernaar. Mijn ecologische voetafdruk schiet omhoog bij het kopen van een vliegticket naar de andere kant van de wereld. Bij aankomst neem ik de omhelzingen gretig in ontvangst. Een gedachte gaat door mijn hoofd. Stel je voor dat er in de toekomst bij iedereen die Vlaanderen binnenkomt een echografie wordt genomen om te kijken of er al dan niet een baksteen aanwezig is in de maag. Zo ja, mag je blijven. Bij een nee mag je samen met mij op cursus.

Vera Eef

22 2

Varkens reuzel

================================================ Honden blaffen.Honden huilen. Ondertussen ligt een kotelet.In de oven te bruinen.Spetter.Kledder.Klonter.Klodder.Spat. Spat. Spat. "Wat een spetter, een stoot" Zei de koklonkend maar de diensters memmen. Vleselijkvreselijkdie onthoudingdacht de kok. "Wat een beestenboel"Zei de hoer.Wellustig zuigend/kluivend aan een rib. Haar lippen.Bloedrood lippenstift.Haar lippen stiften.Varkens reuzel.

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot

11 1

Twee verliefde asperges

Uit een stuk bewerkte grond in een dorp met meer koeienvlaaien dan inwoners groeiden 2 fluo gele asperges met een gedeelde liefde voor het fietswiel. Ze rukten hun wortels los en stalen de fietsjes van een paar tot bloedens toe knock-out geslagen kinderen om hun huwelijksreis te starten. Geen fietspad bleef onbereden, geen aardeweg vervreemd en als ze geen weg hadden om over te rijden dan bereden ze elkaar. De liefde was groot, hun haat voor compostvaten nog groter. Geen enkel vat bleef gespaard, overal werden compostvaten vol blutsen en builen gestampt en het land werd bezaaid met de assen van opgebrande groente resten en toxische plastiekdampen. De asperges bleken onoverwinnelijk. Sommigen vermoedden dat ze dit deden uit rebellie tegen hun eigen sterfelijkheid, als ze al hun potentiële laatste rustplaatsen zouden uitroeien dan zou de dood geen plaats meer hebben voor hen. Volgens anderen hadden ze gewoon een uit de hand gelopen agressieprobleem. Ze waren zich echter niet bewust van de vijanden die ze onderweg maakten. Wanneer ze hun honderd-en-zoveelste compostvat lieten smelten in de vlammen van een in de fik gestoken benzineplasje ontketenden ze de allesverwoestende woede van een vredelievende slagerszoon. Want wat ze niet wisten is dat de verborgen geliefde van de vredelievende maar ook uitgehuwelijkte slagerszoon zich in datzelfde opgebrande compostvat verborgen had om zijn moeder te ontvluchten toen zij haar zoon kwam vragen om haar nieuwste preparé recept eens te proeven. Ze was ingedommeld door de bedwelmende geur van bedorven pastinaakschillen en toen ze wakker werd was de huid al van haar halfnaakte lijf gebrand. De nietsvermoedende asperges vervolgden hun turbulente fietstocht tot ze oog in oog kwamen te staan met de slagerszoon en zijn angstaanjagende wapenarsenaal. Hij stal de scherpste hakmessen van zijn vader en decoreerde zijn lichaam ermee zoals kerstballen aan een boom worden gehangen. De pretlichtjes in zijn amberkleurige ogen waren vervangen door het verslindende vuur van een bosbrand in een langdurig droge zomer. Tussen de verkoolde velden werd de veldslag van de eeuw gevoerd wanneer de slagerszoon in een vlaag van woede de omgeving in stukken en mootjes begon te hakken en de 2 asperges fietsten voor hun leven. Ze lieten overal as, brokstukken en reepjes anoniem vlees na en wanneer de slagerszoon tot het besef kwam dat hij in zijn blinde uitbarsting zijn hele dorp uitgemoord had verhakselde hij zichzelf met het scherpste mes die hij hangen had. De asperges wierpen een laatste blik op de uitgedoofde bosbrand in zijn resterende linkeroog en vervolgden hun huwelijksreis. Ze leefden anderhalve dag gelukkig verder tot één van de asperges bezweek aan een verdoken aspergevlieg infectie. De wederhelft van de overleden asperge kreeg de tijd niet om te rouwen want de tot bloedens toe knock-out geslagen kinderen ontwaakten en kwamen hun fietsjes terughalen en stampten de asperge plat. De kinderen herstelden hun dorp en ter herdenking van de tragedie, alsook om andere asperges schrik aan te jagen, wordt tot op de dag van vandaag nog elke donderdagavond platgeslagen aspergepuree geserveerd.

Delphinus

28 0

Randgeval

Ik beeld me in dat de aardbol een platte schijf is en dat jij op het randje balanceert, je blik op oneindig gericht. Je flirt met mijn schoenen dus ze kussen je reet. Succes in het duister, minderwaardig randgeval! Je verdiende de grond onder je voeten niet. Ik beeld me in dat je onsterfelijk bent. Dan graaf ik een metersdiepe put, ik sluit je op in zo’n metalen haaienkooi en gooi je erin. De put gaat dicht en jij zal langzaam verteren tot er niks meer van je overblijft behalve de stront die de wormen uitscheiden en de herinneringen die je nalaat. Je werd gehaat en dat zal zo blijven ook. Die schijtpijp waarmee jij ademt stoot meer methaangas dan CO2 uit dus ik beeld me in dat ik je opsluit in een dichtgemetselde betonnen kubus. Daar laat ik je een tijdje inzitten en als de lucht vuil genoeg is boor ik een gaatje en gooi ik er een brandende lucifer in. Ik beeld me in dat Prometheus jaloers is op de dingen die ik je aandoe. Fantaseren is fantastisch dus ik beeld me in hoe ik je zou bereiden als je een gerechtje zou zijn. Misschien zou ik je fileren met een verroest keukenmes, misschien frituur ik je terwijl je nog leeft maar hou ik je hoofd boven de olie zodat je alles bewust kan meemaken. Ik kan je pekelen als een augurk, je laten verdrinken in azijn. Of ik maak gehakt van je ledematen en stop het er via je anus weer in. Ik lees graag over marteltechnieken doorheen de geschiedenis en beeld me in dat men deze demonstreert met jou als proefkonijn. Ik denk hierover na terwijl jij achter een hoekje staat te fezelen, dat doet me deugd want ik hoor je liever schreeuwen dan fluisteren. Mijn verbeelding is me dierbaar.

Delphinus

37 1

Punch needle

Ik neem een punch needle en perforeer de gevoelige huid van je onderbuik om er de gruwelijke beeltenis van jouw moord figuratief, narratief en letterlijk in de vereeuwigen vooraleer ik die zal uitvoeren zodat je op z’n minst dit nog bewust kan ervaren voor je aan de daad bezwijkt en het eeuwige licht omarmt want ik heb jou al mijn hele leven gehaat en heb jou nog nooit iets van plezier of geluk gegund omdat ik mij verrot erger aan hoe jij je voetstappen op deze aardse grond drukt maar ik word er zo gelukkig van om je vlees met je toekomst te decoreren omdat deze nog duisterder is dan het allesomvattende donker die zich tussen enkele aan elkaar getimmerde houten planken onder de grond situeert want jij verdient geen adem en geen kansen en mijn grootste geluk is om jou deze te ontnemen en je ziel regelrecht de vergetelheid in te zenden en alles van de malse spiermassa aan je dijen tot de meest minuscule partikels waaruit jouw lichaam opgebouwd is te voederen aan de hongerige bacteriën in de dampende composthoop die rechtsachter in mijn tuin ligt te rusten zodat je toch nog iets op deze bizarre draaigrage grondbol een pleziertje kan doen. Jouw dood is mijn favoriete hobby.

Delphinus

21 0

Pokkenwijf

Ik wil haar kop in een Berenklauw wrijven en haar opsluiten in een isolatiecel waar het enige vocht die ze kan drinken het vocht uit haar veretterde blaren is. Ze kan een rietje krijgen als ze dat wil. Ik wil haar zien wenen, een uit de hand gelopen waterlek in haar beide oogkassen. Ik neem een luchtmatras en dobber rond op de zilte tranen waarmee zij haar put vol jankt. Ze is een vuil serpent, een pokkenwijf. Ze zou één maal, twee maal, drie maal de waterpokken moeten krijgen. Ze zou haar vel eraf mogen krabben en zich rusteloos liggen wentelen in bloed en wondvocht. Ik wil dat ze eindeloze jeuk voelt. Pijn is niet voldoende, het moet ook nog op haar zenuwen werken. Ik wil dat ze haar mentale gezondheid verwerpt en de leegte die de losse vijs naliet omarmt. Ik wil haar met haar jeuk in een dwangbuis stoppen en genieten van de mensonterende tirades die ze uitkraamt terwijl haar verstand zich verenigt met het eindeloze niks. Het is een vuil pokkenwijf en ze verdient liefde noch compassie.

Delphinus

25 1

Krijsend stil

Mijn woorden zijn als een scheet in een wervelwind, geen liefkozend oor die hen bemint. Ik ben een piepkonijn en het dondert zo luid. Je dondert over me heen en wist al mijn klanken uit. Ik ben een tuba met een krop in mijn keel. Momenteel. Wacht maar tot ik je omver blaas.

Delphinus

21 0

Kom me maar halen

Je loze dreigementen kloppen bij mij aan en ik open de deur en klop op hun muil. Wie denk je verdorie dat je bent? Je bent vuiligheid, de braakliggende grond die ik moeiteloos platwals om mijn imposante fort op te bouwen. Je ogen spuwen vuur maar ik blus de vlammen met de spuug die ik op je gezicht ga afschieten. Smeer het maar lekker open. Je wilt mijn naam? Mijn adres? Ik ben Delphine en ik daag je uit om aan mijn voordeur te komen staan. Neem je woede mee, put er al je krachten uit want je zal ze nodig hebben als ik jou tegen de stoeptegels plak. Kus het steen en kus mijn kloten. Je vraagt erom, je wilt geweld en ik kan je dat geven. Geven en nemen, ik geef jou een pak rammel en jij neemt die rotzooi aan. Je hebt geen keus. Je vroeg erom. Ik sla barsten in je oogkassen tot mijn knokkels bloeden en ik geniet van de tranen die je vermassacreerde gezicht verlaten. Denk de volgende keer maar goed na vooraleer je mijn grenzen komt opzoeken. Ik beloof plechtig dat ik resoluut ga weigeren als je me smeekt om je leven te sparen. Je bent een stap te ver gegaan, een schoenzool die van mijn erf had moeten blijven. Denk daar maar eens goed over na als je in je spoed bedje ligt straks. Kleingeestig stuk verspilling.

Delphinus

35 1

Hou uw muil

JE BAKKES STAAT VOL VETPUISTEN EN JE KAN FISHSTICKS FRITUREN MET DE OLIE IN JE HAAR, HOU UW MUIL! JE ZINLOOS GEKLETS OVERSTIJGT DE VERRE GRENZEN VAN MIJN GEDULD EN MET KOLKENDE LAVA IN MIJN OGEN KIJK IK JE AAN! IK GRIJP MET MIJN LINKERHAND DE BOVENSTE RIJ SCHEVE TANDEN IN JOUW ONGEPOETSTE KNOFLOOKTEMPEL VAST EN MET MIJN RECHTERHAND PAK IK JE SCHEVE ONDERKAAK BEET! IK RUK ZE UIT ELKAAR! JE UIT DE HAND GELOPEN HENTAI VERSLAVING UIT ZICH ALS ZIENBAAR AFSTERVENDE HERSENCELLEN! DIE DOOIE BREI DRUPT UIT JE OREN! ALS JE ZO DOOR BLIJFT KRIJSEN MET JE WANSMAKELIJKE VARKENSKLANKEN DAN KNIP IK JE STEMBANDEN DOOR MET EEN BOTTE KINDERSCHAAR EN BID DAT JE TETANUS KRIJGT VAN HET ROEST DIE ZICH OP HET METAAL GEHUISVEST HEEFT! HOU UW MUIL!

Delphinus

64 0

Hoe durf je

Je blaast me van m’n sokken met je redeloze woede, jij maatschappelijk ongewenst misbaksel. SCHURFTWICHT. Ik bewerk je rug met scherp metaal want je gunt me de tijd voor je voorzijde niet maar de voldoening blijft evenzeer zalig. Je draait je om en ik ram twee verroeste vleeshaken door je borsten heen en rek die flappen over je schouders, je hebt je eigen gepersonaliseerde cape nu. Ik stamp je van het dak af en dan kan je rechtstreeks naar de grond vliegen. Het volk beneden juicht je toe als je de grond raakt en je bloed alle kanten opspat, wat een spektakel! Je oogballen liggen er voor het rapen dus ik raap ze op en stop ze in een blender zodat ze de wereld zien draaien wanneer hij voor jou komt stil te staan. Ik schraap je vormeloze, zachte vlees van de vloer en gooi het allemaal in een pot om in te koken tot het aanbrandt en wederom een vaste massa vormt want een papje kan je niet kapotslaan maar een krokante hoop zwartgebakken vlees wel. Ik neem een moker en beuk erop los tot de brokken in het rond schieten. Mijn vreugde kent geen grenzen! Jij dacht dat je mij aankon, jij dacht dat je mij kon raken. Het enige wat hier geraakt wordt ben jij door mijn mokerslagen jij onwijs arrogant klotewijf. En als jij denkt dat het hierbij stopt, wacht dan maar tot ik je terug vind in het hiernamaals waar de dood niet tot bewusteloosheid leidt en eeuwigheid de norm is. Afzien zal je doen, met of zonder lijf want je geest kan ik ook nog breken.

Delphinus

30 0

Laad meer ...