Ernst Lambrechts

Gebruikersnaam Ernst Lambrechts

Text on stage

Teksten

verbastering

doe mij een gunst, vergeet  kleinkunst  doe mij een gunst, vergeet kleinkunst  doe mij een gunst, vergeet kleinkunst doe mij een gunst, vergeet kleinkunst    stop al die klachten betreft de verbastering van de taal wat bent u toch belezen, beleefd, verstandig en verbaal   stop al die klachten betreft de verbastering van de taal wat bent u toch belezen, beleefd, verstandig en verbaal     zogezegd door hiphop, games en één ongehoorzame puber  verdraagt u geen vooruitgang, laat staan Drs. P of iets leguber schrijven met een ganzenveer, zegt u, wat weet de jeugd ervan  hunkeren naar een voorbijgestreefd verleden, daar kunt u wat van    niemand leest nog, daar kun je vanop aan   helaas, het is zo, laat het los, laat het gaan   het moet zeker beter, daar kun je vanop aan   maar toch, laat het los, vergrijs, laat het gaan     yow, doe mij een gunst, vergeet kleinkunst  hoi, doe mij een gunst, vergeet kleinkunst  sup, doe mij een gunst, vergeet kleinkunst  hey, doe mij een gunst, vergeet  kleinkunst 

Ernst Lambrechts
0 0

het kort lontje van het vakbond-tje

overeenkomen gebeurde nog nooit zo wansmakelijktoch zijn ze met hun allen niet burgerlijk aansprakelijkovereenkomen gebeurde nog nooit zo wansmakelijktoch zijn ze met hun allen niet burgerlijk aansprakelijk gespot met dozen volgepropt met foamkochten ze zonet een nieuwe megafoondie vakbondsbestuurder oogt soms zo loommaar collega’s vertegenwoordigen is z’n droom dranghekken van de voordeur tot helemaal op de stoepuitbuiting, onderdrukking, als ik dat maar luid genoeg roepegoïstische werkgevers, verpatsen alleen maar troep6 nullen, muntjes voor ‘t denigreren van elke groep vastberaden voor deze poortblokkeren we alle doorgangtot iedereen ons heeft gehoordeen kus van de rechtstaat, op onze iets te gladde wangzo klonk, zo klinkt de klank van het vakbonden-gezang arbeidsrecht vanuit het verledenin werking van toen tot op hedenmaar het rechtvaardig vakbondsbestuurmaakt het soms ook weleens iets te duur de manager, met verstomming geslagenhun voorwaarden komen en gaan met vlagenons beleid draait niet uitsluitend om bedragenen dan hun eisen, ze blijven het erop wagen soms hoort iedereen datzelfde geluidde bedrijfsleiders die stelen onze buitmaar de stem van de arbeid, ‘t is een mustvan overgroots belang voor de company-trust ze zullen ons geld niet beherenmeer loon, uitkering, rechten & verzekeringhelaas, u moet nog veel bijlerenu de vertegenwoordiging, wij de berekening die uitputtende arbeidis een genadeloze strijdja dat moeten ze soms kwijtja dat moeten ze soms kwijt helaas, ach, ach, ach, het is maar beter zosoms worden ze net iets teveel beschermdmaar gefinancierd door stakingsrecht & coblijft de sociale-markt economie competent        

Ernst Lambrechts
0 0

wonderwijs

zodra de glitterbol begint te glimmen van de glansmaken de andere glinsteringen geen schijn van kanszodra het spelen van een spel verandert in een wedstrijdheeft degene die de sport liever speelt dan wint meteen spijt zodra de omringende planten groener kleuren dan groenzingt de imaginaire hazelhoen, groen van jaloezie, niet aan mee doenzodra de junior-collega’s en medestudenten elkander opleggen wat het juiste antwoord of de beste optie is,is de nerd al lang onderweg naar huis, zoveel betweters, wat een gemis in de middagpauze als hoofdgerecht een portie zelfingenomenheidals dessert een vers gekookt ik bedoel gedrukt diplomamet daarbij een sausje van zelfzekerheiden een geweldig aroma ik bedoel personamisschien toch nog één eetlepel smaakvolle insubordinatietot slot wat peper en ethisch profileren ter compensatie ik beconcurreer mezelf al genoegmisschien niet in de klas, maar wel aan m’n bureau en in de kroegzeg op druiloor of ik zet u onmiddellijk buitenach, u wilt bekvechten, u kunt er naar fluiten op straat spuwen ze in mijn gezichtmaar thuis applaudisseer ik voor mezelfik bedoel, twijfel ik aan mezelfonzeker over het werk, ik verricht zo mooi, hoe jij je hier kwetsbaar opstelten met liefde voor taal jouw verhaal verteltje noemt me vast sentimenteel, maar dit is toch echt een prachtig gedichtach nee, zwijg, wat een belediging, ik heb echt niks met poezië, viswicht

Ernst Lambrechts
3 1

Pasja

onze leider, de enige echte alleskunneraan de overkant schuilt de mis-gunnerslechteriken, onrecht en verzuimen wat niet, zuigt hij uit z’n duim klokslag 12 uur, de kogel is door de kerkmaai ze omver, zoals een echte berserkpief poef paf, is het niet mafvaderlandslievend tot in het graf gevechten op leven en doodom vrijheid en een stuk broodsamen sterk, een overtuiging komt nooit alleenten oorlog, kaboem, onderga niet, onderneem   na het lezen van Orwell krijgt men ne stijvemaar De Prins, is helaas hier om te blijven als klappeien samen kijven,komt er uit wat zij bedrijven de gazet lezen we kritisch, bezorgd en collectiefunaniem in het verzet, vreedzaam tegenoffensief eerst snelcursus morse, meteen daarna ballistiekonvermijdelijk gevolg van die eindeloze polemiek we zijn ruimdenkend, tenzij ze ons manipulereneen vrij land, tenminste als we ons engageren,de alleenheerser, valt niet te parodiëren,ik zit te epibreren, u zult het nooit leren meerderheden, minderheden, heb gedulden blijf vooral ver weg van eender welke cultmeelopen of afgaan, dat is peer pressure de masterclass"Jongeman, welk sceptisch boekje verberg jij in jouw tas?"        

Ernst Lambrechts
0 0