Judka

Gebruikersnaam Judka

Teksten

Roes -berichten over de liefde-

Zaalicht aan Licht van cd apparaat voor pjotr Pjotr zit bij loopapperaat Spreekt ‘’Hee’’ in   Senna Gek, als ik zo iets belangrijks tegen je moet zeggen, dat de enige manier om te beginnen is: ‘Hee’.   Start muziek : country bumpkin / wallis bird Licht De drie vrouwen staan met rug naar publiek op de brug Dans van de vrouwen Abrupte stop muziek Licht uit Pjotr Just om en om: Ze zou gesprongen kunnen zijnZe zou geduwd kunnen zijnZe zou gevallen kunnen zijnZe kan het bedacht hebbenZou ze bang  zijnZou ze ons kunnen horenZou ze ontvoerd zijnOf zou het een grap zijnOf een misverstandOf is het alleen een afleidingsmanoeuvreWie zouden haar ouders zijnZou het de schuld van de brug zijnOf waren er andere factorenZou het mijn schuld zijnZou het ons ook kunnen gebeuren, hoeveel seconden blijven deze vragen hangen?Zolang als jij je adem in kan houden 10, 15zou het de liefde zijn geweestzou het een geheim zijnhoeveel dagen zou ze daar hebben gelegenheeft ze er wel gelegenzwemt ze rondjes over onze wereldof in een zogenaamde hemelzou ze een van ons kunnen zijnhoe zou zij denkenzou ze gelukkig zijnzou jij het kunnen zijn?   Pjotr bezig met brief/loopapperaat   Sarah no why no questions no comment Senna Ik kom van daar van ginder van waar jij niet komt Marthe van bij het water Sarah vlakbij het spoor Senna Ik woon naast het spoor weet je Sarah over de brug razen de treinen vol reizende reizigers dwars door de nacht Just ik vertrouw het niet no way not me no way Senna waarom niet? Just Nooit waarom. Marthe ben jij bang? Just Waarvoor? Marthe Voor de liefde Just Ik ben niet zo snel bang Marthe Waarom kijk je dan zo Just hoe kijk ik dan? Marthe angst geeft geen vleugels Just Er is ergens iets misgegaan. Senna Wanneer is er dan iets misgegaan Just Er is ergens gewoon iets mis gegegaan. Sarah Wat denk jij  als je in een nis kijkt en twee omhelzende lichamen ziet? Marthe Goede dingen moeten niet te lang duren, voor je het weet ga je er nog in geloven Just Ik denk niet dat liefde vleugels geeft. Sarah Tijdens een van de heetste zomers van de eeuw Lopen een jongen en een meisje elkaar letterlijk tegen het lijf Ze zwerven een tijd lang rond in deze stad Tot op een dag het meisje van de brug valt Senna Viel ze? Marthe Werd ze geduwd? Sarah Of zou ze zijn gesprongen? Senna Hee! Hoe lang kan jij je adem in houden?   De drie meisjes springen van de brug   Just nu god jezus christus (zie je wel) 1 2 3 re con struc tie om te beginnen bij het begin het begin waar is het begin   muziek terug: einde Pjotr op Pjotr rent heen en weer op een bepaald moment voor publiek uitademen   Pjotr ik trek me af niet nu en hier maar in het algemeen ik beken ik trek me af en dan denk ik aan haar terwijl ik me aftrek iemand moet het doen ik bedoel iemand moet mij aftrekken waarom duur betalen als het goedkoop kan ik doe het vaak ik heb het net gedaan ik ga het dadelijk weer doen in de tussen tijd wacht ik terwijl ik wacht denk ik aan haar ik denk aan haar als ik eet als ik poep   ik denk aan haar als ik adem ik denk dat zij mijn adem is   Senna ligt achter op de brug   Marthe Het is zomer een zwoele nacht zonder maan in de stad zonder ster en Bijbelzwart de stille straten en alles onzichtbaar de stad wordt doorlopen door riviertjes en kabbelende beekjes die gitzwart afsteken tegen hun bijna net zo zwarte achtergrond de bruggen zijn verlaten en de straten zijn leeg bijna alle mensen in de gewiegde en verstomde stad  liggen nu te slapen           jonge meisjes liggen zachtgebed of glijden in haar dromen  op witte paarden de jongens dromen zondig of draaien rusteloos om in hun slaap   sarah sluipt naar de overkant / koffer pakken   jij alleen kunt horen en zien achter de ogen der slapers, hun bewegingen, het draaien, de doolhoven en de kleuren van het verlangen hun wensen en vlucht en val in wanhoop van waar jij bent kun je hun dromen horen   het is stil ergens in deze stad zijn die jongen en dat meisje   stilte, opbouwen, tijd Senna Ik vang verhalen op. Ik hang ze te drogen aan de waslijn. Ik denk dat het verhaal dat ik gister uit het water plukte over ons gaat. Over onze droom. Hoe die, groot en zwart als een stier, voor ons neerknielt, ons zijn rug aanbiedt en, nadat we opgestegen zijn, met ons aan de haal gaat. Hoe we ons ook vastklampen- aan de oren, de flanken, de horens- altijd glijden we van die veel te brede rug af.     Met koffer Sarah ik denk amerika ik denk, ik ga weg en ik denk ik ga naar amerika in amerika denk ik wonen mijn vrienden ik heb vrienden over de hele wereld maar in amerika, ja, dat zijn speciale vrienden ik geloof in vriendschap niet in de liefde vrienden daar kun je op bouwen daar kun je van op aan ook al zijn ze in geen velden of wegen te bekennen ook al weet je niet precies wie je vrienden zijn als ik ze zie zal ik ze herkennen   Pjotr richt het huis in Sarah gaat op brug zitten schrijven Pjotr ik neem haar mee naar huis naar bed mijn huis is zo groot als een bed mijn bed is mijn huis een bed met een dak een vierkante-meter-keukenblok een geriefelijke badkamer ter grootte van een wc huiskamer  / kanaries ik neem haar mee ze gaat mij liefde geven droom ik ik droom ik neem haar mee stel haar voor aan mijn familie zoals het hoort denk ik pappa mamma dit is ze is ze niet mooi   Pjotr tegen over Senna   Marthe Het is rustig in de stad Je kan er uren lopen zonder geluid Je schoenen klakken op de trappen van de stad, je ademhaling slaat op hol door de inspanning Je zucht, steunt Zonder geluid Niemand hoort je Je kan in paniek door de smalle, oplopende straatjes lopen zonder dat mensen het merken Je bestaat niet Je bent onzichtbaar   Het is een mierenhoop Steegjes die smaller zijn dan een deuropening Huizen die boven op elkaar liggen Ik woon ergens in die vreemde stad Vertrouw niemand, zelfs niet jezelf. Marthe gaat brief schrijven Just lamp omhoog Just die vriendin van mij dat was een mooie ze streelt me door mijn haar en zegt iets liefs glimlachend ze kust mijn oor ze fluistert jongetje jongetje kom hier en dan dansen we dicht tegen elkaar aan zo dicht mogelijk en dan zegt ze zei ze Senna ik heb je lief Sarah ik heb je zo lief   muziek sweet jane, dansen als Marthe achter Just staat zet Sarah de muziek uit Just en Marthe vallen   Sarah Die nacht  nacht sloegen de dromen toe Die nacht droomde ik voor het eerst van een wit sereen geheel Dat langzaam zwart werd Zwart! Als de nacht   Marthe Vrees je niet dat ook wij elkaar zullen verliezen? Just Ben je bang? Marthe Ik ben niet zo snel bang Just Huh Marthe Jij? Just Nooit Marthe Nooit? Just Ga je echt mijn hart breken? Marthe Wat ben je toch vreemd soms. Just Welterusten Marthe Slaap wel   Marthe loopt terug naar haar eigen slaapplek Gaat zand strooien op een hoop en maakt daar een plaatje van en schrijft daar iets op Senna is wakker geschrokken   Marthe Ik kan niet slapen Dan komen de dromen   Senna Ik wil niet dromen Dromen maken me gek Niet slapen, waken Ik slaap al heel lang niet meer Ik ben niet van plan ooit nog te gaan slapen Ik ben bang voor de dromen zie je Wat doen dromen Daar Waar bemoeien ze zich mee? Laat me met rust, val dood   Marthe Vroeger als ik sliep Droomde ik van mooie dingen Van natuur en vrijheid en geluk en liefde Maar tegenwoordig kan ik mijn ogen niet dicht doen Of er doemen allerlei spookbeelden op allerlei rampen Allerlei narigheid   Senna Ik heb geen idee waar het allemaal vandaan komt Of wat het met mij te maken heeft Maar ik zal ze bestrijden die dromen Als ik wakker ben kunnen ze niets uitrichten Daar zijn ze te laf voor ze durven niet als je wakker bent ze houden zich verborgen en dat is beter voor hen en voor mij   Pjotr en Just onrustig slapen Marthe kijkt naar de jongens gaat ze op de brug zitten, alledrie met rug naar publiek         Sarah Ik wil dat je mij pijn doet Senna Wat wil je? Sarah Doe iets Doe me pijn Breek iets Senna Kan ik niet, wil ik niet Marthe Ik breek iets bij jou Sarah Wat? Senna Ik weet niet Sarah Breek mij Marthe Je hart? Sarah Ja mij en mijn hart Pjotr Ik dacht dat doet ze niet Dat wil ze niet Kan ze niet   Sarah pakt haar koffer en loopt weg   pjotr Waar ga je heen ? sarah Ik? Pjotr Het hier mooi Sarah Waar belanden we nu? Pjotr Dat deze plek mooi is Sarah Nou, ik ben er niet kapot van. Pjotr Ik dacht het, ineens Sarah En nu?   stilte Pjotr Mag ik dan mijn shirt terug? En mijn cd’s En mijn I love New York shirt? Sarah Ik heb liever dat je weggaat Ik heb liever dat je weggaat, hoor je me Nu! Ben je er nog?   Pjotr hoofd ik wc pot Just Die nacht sloegen de dromen toe Die nacht droomde ik voor het eerst Van een wit sereen geheel dat langzaam zwart werd Ik had geen wond Ik had een barst Toen ik wakker werd was zij  weg Ze is weg Fuck   Keep on going Sarah rennen (rechts op toneel) Just foto’s kijken, Marthe brieven weghalen daarna schieten op Pjotr Pjotr in frame Senna zit te denken   Senna Denken jullie nu aan de liefde? Ik aan verlaten liefde            Hoe vaak denk jij er aan Je liefde te verlaten? Het verlaten van de liefde Ik doe het elke dag Ik heb al 100 keer een afscheidsbrief gemaakt Het is mijn levenswerk Ik spreek ze in, in castettes, mircofoons, tapes 100 afscheidsbrieven Heb je er weleens een geschreven Ik wed van wel Wat schrijf je? Hoe het zover gekomen is? Wie de schuldige zijn? Wie je hart gebroken heeft?         Sarah staat op, lopen over de brug Marthe loopt naar de waterbakken gaat brieven voorlezen Senna leest ook brieven Pjotr en just muziekdoosjes steeds harder draaiend   Sarah Waarom is iedereen hier? Al die mensen trekken aan me voorbij al die gezichten uitgestrekte handen die zwaaien naar weer andere mensen op de brug bij het station schuivelde voeten, voorovergebogen hoofden woorden snikken geroezemoes eindeloos geroezemoes ik woon naast het spoor weet je en ik vraag me voor het eerst af: waarom? Waarom zijn al die mensen hier? Waarom ben ik hier? Just No why, no questions, no comment   Allemaal wekkers aanzetten   Marthe Ik was niet zo dom om zelf te springen. Sarah Hee! Marthe Ik heb geen evenwichtsprobleem. Senna Hee! Marthe Het was alsof dat donkere en zware geheim op me afkwam en me van de brug af duwde, me verpletterde. Sarah Jij was gewoon niet slim genoeg om zelf die keuze te maken. Marthe Nee, ik wilde zelf niet springen. Ik kon er niks aan doen. Senna Inderdaad, het lot besloot voor mij. Ik ben gewoon voor hem gevallen. Je moet wel heel dom zijn om je van zo’n brug af te gooien. Waarom? Omdat wij je geen pijn deden? Deed je het jezelf maar aan? Deed je het hem aan?   sarah gaat naar waterbak, maakt zich klaar     Just Doe maar niet alsof het iets uit maakt. Uiteindelijk zijn jullie allemaal van die brug af gedonderd. Hoe je het ook wend of keert.   Sarah Hij blijft niet eeuwig van je houden hoor. Je kunt beter zelf de keuze maken. (tegen Senna) Sarah in bak   Pjotr Fuck it all anyway   Pjotr duwt marthe in bak Senna in bak Just houdt lamp richting waterbakken Sarah als eeste omhoog Dan marthe Senna komt proestend boven Just laat lamp los   Senna Wat nou als ik vleugels had gehad? Wat nou als jij ook vleugels had gehad? Wat nou als op dat kleine momentje op die brug mijn keuze tussen vliegen en vallen, vliegen was geweest? Dan waren wij samen hoog gevlogen. Dan hadden wij de vochtige wolken gevoeld, samen. Dan was ik wakker geworden met jouw armen om mij heen en jouw lippen op mijn huid, op mijn gezicht, ieder plekje kussend. En dan zouden wij nog verder vliegen tot in de ruimte, tot de maan en de zon niet meer te zien zijn, tot in het niets. Maanden zouden wij zweven in dat niets en samen secondes tellen. Wij zouden dat niets tot iets maken, samen. En dan zou jij mijn hand pakken en zouden we terug vliegen. Ik kan jouw aanwezigheid nog steeds voelen ook al ben ik hier en jij daar. Hoe ik dat weet? Ik leef nog en zonder jouw aanwezigheid zou dat niet kunnen. Want jij bent mijn adem.   Just Soms keek ze me aan op een manier Of ze me las begrijp je, of ze me kende Ik denk dat ze wist wie ik was, ik bedoel dat ze het echt wist Ik bedoel ik weet zelf niet wie ik ben, niet echt, niet zoals zij dat wist Ze kijkt naar me en loopt langzaam op me af Dan raakt ze met haar vingertoppen mijn gezicht aan Of ze raakt het net niet aan Ik sluit mijn ogen als ik dan weer op kijk, glimlacht ze En ze zegt: ‘kom’ en trekt me naar zich toe Om mij mee te nemen in haar wervelwind   Pjotr Pappa, mamma, dit is ze Is ze niet mooi?     Muziek:L’amour 1 minuut. Na 1 minuut vallenSarah en Senna in de  armen van Just en Pjotr                                               marthe: soms keek hij me aan op een manier of hij, mij las, begrijp je, of hij wist wie ik was maar dat weet hij niet ik bedoel ik weet zelf niet wie ik ben niet echt   ik hoorde de mannen lopen ik had ze gezien in het park ze lopen naar mij toe en ik wist wat ze van me wilden ik had het ze eerder zien doen ik werd bang   mijn schoenen klakten op de trappen van de stad mijn ademhaling sloeg op hol ik zuchtte,steunde zonder geluid niemand hoort je ik klom op de leuning van de brug verschillende handen grepen naar me ze duwde me ze duwde mij van hem weg kwijt ik ben  hem kwijt begrijp je? je hoort de wekkers tikken   Just Ze is mooi als  ze slaapt Pjotr Ze is nog mooier dan wanneer ze niet slaapt Just God ze is mooi Pjotr En haar benen Just Man wat een benen net niet echt   Pjotr Net als in tijdschriften of op televisie of zo Just O en haar ondergoed Pjotr Jezus die broekjes en body’s en pantys En bandjes en strikjes en donsjes.. Just: nee die vriendin van mij dat was een mooie ( ik zal haar wel nooit vergeten)     Sarah(breekt in de zin in) Wanneer is het jouw verjaardag Just: Wanneer voor het laatst, of wanneer weer? Pauzesarah: Wanneer heb je voor het laatst gehuild? Just: Op mijn verjaardag S: Wanneer was dat? Just: ’s ochtends Sarah: Nee, wanneer? Just: Half tien, tien uur Sarah: Waarom? Just: Ik werd wakker uit een soort droom Ik word wakker ik sta op, ik stoot me hier en dan gaan je ogen tranen Sarah: Dat is geen huilen Just Mijn ogen traanden en dat gaf in mijn neus de geur (snap je) de lucht van tranen Ik was die lucht vergeten. Ik dacht nu doorhuilen. En dat luktte Sarah: Omdat je het graag wilde Just Omdat ik het graag wilde en omdat hier stoten pijn doet Sarah: Omdat het  een helder gegeven begin was. Just: Gegeven of gekregen of toeval, daar gaat het toch niet om. Sarah: Ben ik nu? Just: Wanneer heb jij voor het laatst gehuild? Sarah; Net bijna Just; Bijna telt niet Sarah: Nu bijna Just: Bijna telt niet Sarah; Gisteren helemaal Just: Ik ook Sarah: Gisteren? Just: Als je iets moest kiezen waar je nu om kon huilen maar waar je nog nooit om gehuild hebt terwijl daar alle reden toe was, wat kies je? Sarah: Ik denk Amerika       P: Soms denk ik  aan mezelf als een klein jongetje, die schrikt van iets dat absoluut niet erg is Se: Bliksem P: Nog minder, een schaduw Se: Je eigen schaduw P: Ja van mijn eigen schaduw, of van mijn nieuwe kleren op de stoel, wat ineens iets engs lijkt te zijn S: Ken ik ... doorpraten P: Doen we ook Se: We P: We S: Fijn om te horen en fijn om te zeggen: we P: Wij   Se: Wij P: Wij dat is een speciale combinatie van jij en ik Se; Wij is altijd een unieke combinatie van jij en ik en hier en nu P: Bevraag me S: Ben jij een ochtend of een avond mens P: Lijkt mijn linkerhelft op mijn rechterhelft S: En dat ik dan  nu heel lang en heel zorgvuldig naar je ga kijken P: Of hoeveel spiegels heb jij thuis? S: Of, wat is jou favoriete kleur P: Of hoe oud worden ze gemiddeld in jou familie? S: Of hoe denk jij dat jij later sterft P: Of kom je even bij me zitten S: Of P; Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest als nu S: Als hier en nu Heb ik hier iets? P: Waar? S: Hier P: Dat kan ik vanaf hier niet zien S: Dan moet je wat dichterbij komen   Pjotr zoent Senna in haar hals                                                               Sarah: De eerste keer was zo mooi We zeiden zoveel Met zo weinig woorden Daar hou ik wel van Ik heb het niet zo met woorden Woorden woorden woorden   We praten vaak maar de godsganse tijd Zonder dat we eigenlijk echt  iets zeggen.   Wekkers lopen af   (Hee)   Sarah Het is als een bordspel. In mijn hoofd was het een glashelder plan. Marthe Op een avond stonden we over de brugleuning geleund te roken. Onder ons glinsterde de smalle rivier. Just Ik had een meisje, weet je, een vriendin Marthe Ik hield van deze brug, Senna Ze zijn eng, bruggen. Marthe Omdat we vanaf hier in tientallen huizen binnen konden kijken. Just  Ja, ja echt begrijp je. Pjotr  Ze is weg. Just  Ze is helemaal weg. Sarah  Ik zit nu in fase drie. Het was een optelsom van dingen die al gepland waren. Senna Ik heb nooit van ze gehouden. Bruggen kunnen zo instorten, stevig zijn ze niet. Pjotr  Ze is niet weg. Ik heb haar maar waar is ze? Just Ik vind het niet zo erg. Sarah Weg weg moest ik en snel, mijn koffer stond al klaar. Marthe Gedurende vele avonden hadden we al flarden gestolen uit het leven van de mensen onder de brug. Senna  Zo zou je het kunnen zien. Marthe:  Een moeder die haar baby liefdevol zoogde bijvoorbeeld. Senna Maar niet voor mij. Marthe Of een man die een fles zo snel leegdronk dat hij als dood neerviel. Sarah Ik werd lichtelijk overdonderd door schuldgevoel. Marthe Een gezin dat een gezeldschapsspel speelde. Just Maar ik vind het niet zo erg, geen tranen voor mij. Pjotr Ze is weg. Waar is weg? Is weg een plek of plaats waar je heen kunt gaan? (tjezus ik zie haar, ik heb haar maar kan haar niet te pakken krijgen) Senna Het was echt niet mijn bedoeling. Sarah Het was een grote stap die ik ging nemen. Senna Ik wilde niet, ik verzette mij echt. Marthe Opeens kwamen twee mannen langwandelen. Sarah  Dat heb ik geblokt. Pjotr Waarom zou ze weggaan? Het is toch mooi hier. Just Ze is verdwenen. Marte Ze keken naar ons Just Maar ik vind het niet erg. Marthe en we konden de biljetten in hun zakken horen ritselen. Just Ik ben rijk. Sarah Houd er nooit iemand rekening met mij? Senna Ik wist dat ik het hem niet aan kon doen. Just Ik mis haar. Pjotr Ze is hier, maar niet hier, snapje? Marthe Het duurde niet lang voordat ik ze herkende. Senna Je verstand is maar zo’n klein deel van jezelf, mijn lichaam koos. Marthe Ik zette me schrap. Sarah Een verdwaalde ziel. Pjotr Ze is bij mij en toch is ze weg. Just Ik kom er wel over heen. Senna Te bang om niet te vliegen, koos mijn lichaam voor veilig. Marthe En op het moment dat de oudste naar ons glimlachte Pjotr Ze is weg. Marthe  En de jongste zijn portefeuille tevoorschijn toverde, hebben ZIJ een beslissing genomen. Senna  Ik vloog niet. Pjotr  Ze is weg. Just Ik mis haar. Sarah  Ik sprong Senna  Ik viel. Marthe  Ik werd geduwd.        

Judka
15 0

(eindmonoloog Lost Boys)

De lucht is koud hier Alles wat ik inadem is die koude lucht En overal van die kleine zandkorreltjes, het jeukt, De woestijn is heel dichtbij / overal is het leeg / ik ben leeg.   Het stinkt hier. Langs de kant van de weg liggen lege zakken doritochips, flesjes bier en het ruikt hier naar pis. Een nabijgelegen tankstation vult onze maag, een achtergelaten bank, waar de ratten uitkruipen, is de plek waar wij slapen.   Ik geloof niet meer. Ik geloof niet meer in goed of in kwaad. Ik geloof dat alle dingen door elkaar heen lopen. Ik geloof niet in een platte wereld of dat ie rond is Ik weet niet wat waar is, Of dat wat jij mij wijsmaakt waar is of wat ik jou wijsmaak   Ik vraag me af hoe ik moet koken Hoe ik mijn moeder kan bereiken Of ik ooit iets verkeerds heb gedaan   Ik geloof dat liegen soms de waarheid is En andersom trouwens net zo goed. Ik geloof niet in een veilige wereld   Ik geloof in de liefde Ik geloof niet in hoop Wel in een soort van verlangen   Ik weet dat geloven, beloven is. Van beloftes die je onmogelijk kunt nakomen. Ik geloof in de snelheid van deze snelweg Ik geloof in vaart maken Ik geloof in vertrekken In meegaan   Ik geloof in de grond En wel in deze Deze grond onder mijn voeten   Melodica, Eels beautiful day gaat samen met de melodica. De lampen gaan een voor een uit / samen met abrupt einde muziek /donker

Judka
9 0

WAAK

 Ik  ren door poortjes Door gangen Langs muren Oplettend waakzaam bij de hoeken Oppassen in de bocht, maar blijven doorrennen De adrenaline Die dan gaat stromen Dat geeft een boost Angst is een goede booster Voel je je slap, Laat je zelf gek maken van angst Dat dendert maar door Ik ren door Ik ren altijd maar door Al die tijd gedaan   Ik draag dan ook geen hakken Onhandige ondingen   Zeggen ze Doe eens hakken aan Dat staat je zo mooi   Ik draag geen hakken Daar is nog nooit een mens ver mee gekomen.

Judka
0 0

ooit

klop klop   adem ik jou of   hand en tong zoeken buik en benen enkel raken   zacht tot ik jouw adem   voel trillen   en de lucht lijkt te barsten en er duizend sterren vallen   naar beneden   “jij mag wensen”   ik wens dat ik nooit dit lot / ga verliezen    

Judka
0 0

wat mij er toe bracht

..wat mij ertoe bracht die avond een geur aan te doen, mijn kleren recht te trekken en in de spiegel te kijken en te denken dat wat mij ertoe bracht de fiets te pakken het donker van de avond in te rijden de stad door op zoek naar een plek waar de liefde ook komen zou wat mij ertoe bracht zelfs te denken dat het bracht mij wachtend met een glas in de hand naar een tafel waar zij zij het bracht me naar haar zij en ik aan een tafel een vreemdsoortige bekende een ontmoeting wij wij gingen al pratend de avond verliezen in de nacht en vonden een ochtend aan een water en ik dacht nu moet ik wel dromen maar zij zei sst… dan gaan we… maar ik dacht zal ik je kussen, want je lippen, ja ik dacht dat maar dat kan toch niet niet hier niet nu ik wilde wel haar daar ontmoeten, maar wat ons ertoe bracht daar te zijn was al zo mooi zo nieuw dat ik dacht nooit woorden te vinden en ook nu ik kan het niet precies vertellen gedachten grote, tuimelen over elkaar heen en ik weet dat de dag daarna een soort licht over zich kreeg zo mooi, licht dat kan een mens niet geloven   al was het zo ik droomde niet ik was wakker al durfde ik haar alleen nog niet nog aan te kijken

Judka
10 0

Een gerucht

Loop ik onder jou door Te kijken Te dromen bevind ik mij Midden in een soort Van verhaal Ik wacht af   Wat duurt het   Ik wring de tijd Ik dwing mij Ik dring mij tussen de tijd door Ik wil alsmaar onder jou langs   Gedachten spelen parten   Wil jij mij bereiken?   Ik zit hier opgesloten In jouw glazen hoofd   Waarheen Waar gaat dit heen Een gaan en een komen Als ze telkens toch terugkomen Waar dan heen Naar nergens toch Nu nog maar hopen dat ik Dat Nog vinden kan   Ergens

Judka
0 0

...

voor de liefde voor de reis voor de dagen voor de dag voor het slapen voor het zijn voor de droom voor het mogen      voor het zien, het lachen en het weten voor de kater na de dronk voor de buikpijn van de vlinders voor het lachen voor de grap voor de onzin van de zin voor die van mij voor mijn lief voor nu voor jou   een ode aan verliefden  

Judka
0 0

Exit

  Hier in een land Vol vreemde aarde En een vreemder volk Mijn adem ademt Is mijn hart mij vreemd geworden   Ik verlang  naar grond om op te aarden om op neer te dalen   het is een trouwe gedachte nooit je land te verlaten want dan raakt je hart verstrikt   mijn huis was waar mijn hart is   hoe kan ik daar nu uit vertrekken?   Ik ben mijzelf vreemd geworden Daar de werkelijkheid In de waarheid ligt

Judka
0 0

Onderwijl

Dan loopt ze binnen Onverwachts Een blik Ik Kijk Denk Ik heb Zonder het te weten Voetstappen gehoord Een beweging gedacht In het raam een silhouet   Gewacht   Het verlangen Is beter nu Ik je dichtbij mij weet  

Judka
0 0

nachtgedachten #1

  Mijn liefje slaapt (vertrokken naar elders)   het is rustig daar waar ze slaapt   ik hoor haar ademen in en uit   een zacht vertrouwen wacht   daar        waar                   zij is     hoe kan dat                 zo                 ik     hoor daar wel maar vind haar niet       het is blind deze nacht.

Judka
0 0

nummer 16

‘t Huis waar ik nooit naar binnen ben gegaan   waar ik tredes hoorde kraken wind door kieren  hoorde jagen waar gedane zaken weder keren daar waar ik niet op wil dagen   daar waar deuren in sloten vallen licht verdwijnt in donker zicht daar waar  muren de verhalen dragen ga ik weg waarheen zal niemand vragen   zonder geruis vertrek ik stil   Niemand heeft het toch gezien En niemand zal het weten Zo is het gegaan Ik was het allang vergeten.   ‘t  Huis waar ik niet was waar ik nooit naar binnen ging   Zo zal ik het niet meer noemen.        

Judka
0 0

Opleiding

Publicaties

Prijzen

tweede prijs maanval
dichtwedstrijd Belgie - Nederland