Biologische afwezigheid
Het is angstaanjagend hoeveel verwachtingen ge kunt hebben van een vreemdeWant dat is wat ge zijt — een vreemdeGij hebt mijn ogen of ik heb de uwenMaar uw verhalen ken ik nietWat als ze mij teleurstellen
Wat als gij mij teleursteltZoals ge altijd gedaan hebt, nooit bestaan hebtEen kinderleven zonder uGeen hand om vast te houden, geen knuffel om te troostenEnkel uw afwezigheid die steeds luider weerklonkTot het stil was
Want ik heb mezelf leren beschermenVan mensen, zoals uLaffe harten die niet proberen het leven te erenVan zij die ze zelf op de wereld gezet hebbenIk had u nodig
Gij waard mijn eerste gebroken hart
Een gebroken hart zo zwaar dat ik ervan ben gaan krom lopenEen gewicht dat ik niet hoorde te dragen wanneer mijn handen nog te klein waren Om het zelfs vast te houdenNu ben ik ouder en ik denk wijzer te zijn
Mijn handen zijn rond de pijn gegroeid en mijn hart voelt minder zwaarOmdat het is leegEen leegte die gij hebt achtergelatenSamen met anderen die mijn borstkas hebben uitgeholdMij hebben verlatenEn u in uw voetstappen gevolgd zijnIk dacht dat dat mijn recht was
Nu staat ge plots aan mijn deur en vraagt ge voor nog een kansIets waarop ik jaren heb gewacht, nooit had verwachtEen telefoonnummer in mijn gsm die ik nog niet heb opgeslagenHoop begint weer te groeien En verwachtingen bespringen me van alle kantenWaarvan de angst me beschermd in zijn armenEn ik niet zeker weet of ik u kan vergeven
Ik weet dat het zwaar moet zijn geweest om de gene te zijn die gingMaar het was ondragelijk de gene te zijn die bleef