Sofie1973

Gebruikersnaam Sofie1973

Teksten

vechten/rouwen

Mijn gevecht is vooral 's nachts, als het stil en donker is, als de muren op mij afkomen, als ik lig te wachten op het geluid van die voetstappen op de trap, die deur die dichtvalt. Als de dagen korter zijn dan de nachten, dan heb ik het lastig. Dan vind ik de weg naar mijn bed niet terug. Dan vul ik de leegte van de nacht met het lawaai van de televisie of met muziek. Dan wil ik een glas wijn maar kies ik toch voor een slok water. Omdat ik van wijn zo slecht slaap. Omdat ik geen troost wil zoeken in alcohol. Omdat ik niet te troosten ben.  Ik wil niet vechten tegen het rouwen. Ik wil zijn naam noemen. Sander. Mijn manneke. Mijn mooi ventje. Net volwassen maar tot de laatste dag bepamperd. Heel erg lang kwam hij 's nachts naar onze kamer geslopen om bij ons in bed te komen liggen. Toen hij daar te groot voor werd, legde hij een matras op de grond naast het bed. Hoe dikwijls werden de nachten niet onderbroken door zijn gestommel en gesluip. Ik mis het. Vandaag liep ik tegen een muur aan. Ik ben geblutst en gebuild, onzichtbaar. Ogen dik van de tranen, geen hap door mijn keel, mijn strot dichtgeknepen, een vuist in mijn maag. Een slechte dag, na een minder goede dag en voor een nieuwe minder goede dag. Begrijp me niet verkeerd. Er zijn ook betere dagen. Tot weer die nacht valt. De enge, stille, donkere, dille duisternis

Sofie1973
9 1

geruis

geruis als het waait, ruist de populier een zacht lied. Pas als het windstil is, valt de stilte op. Het geruis brengt rust. Witte ruis. De ideale frequentie om een baby in slaap te sussen. In de herfst, als die torenhoge boom zijn bladeren loslaat, blijft hij geluiden maken. Dan hoor je af en toe takken zwiepen, als de wind heviger tekeer gaat. Een okerbruin bladertapijt knispert onder onze schoenen terwijl we die op een hoop rakelen. Een ijskoude winter doet ons verlangen naar de wind die ruist door het groene gebladerte.

Sofie1973
0 0

winter-lente-zomer-herfst

WINTER de avond valt  zo ergens halverwege tussen middag en nacht telkens weer te vroeg tot ’s ochtends de dag al lang begonnen is een ijzig laken over het kale landschap ijssterren glinsteren in het koude zonlicht op dichtgevroren plassen en vijvers laat ons samen want in want overwinteren LENTE Mijn hart verwarmd door primavera zonneschijnsel ontluiken de eerste knoppen frisgroen en heerlijk ruikend de kilte wordt langzaam verjaagd huidhongerig wil ik door buien en grillen worden overspoeld ZOMER Zo schittert mijn liefde voor jou een reflectie op het glinsterende watervlak van een polkadot bikini die jouw perfectie bedekt uitgewaaierd over het laken op een bed van warm zand vliegerend naar een nieuwe toekomst beiden verstrengeld in de touwtjes van die bikini HERFST Rood, geel, oranje en bruin verdrijven stilaan al wat groen was met jouw hand in de mijne wandel ik over drassige paden  en verlaten stranden op de cadans van onze harten bewegen we ons voort de avonden worden langer het haardvuur verwarmt de kilte die ons stilaan overmant

Sofie1973
0 0

jij en ik

ik mocht je ik zag je graag jij die ik zo mis veel te vroeg  moest ik je zien gaan je koos zelf je eind het lijkt nog steeds niet echt kom je weer of blijf je weg mijn hart blijft slaan voor jou ook al ben je niet hier in mijn hoofd dwaal je rond tot ik er zelf mee stop.

Sofie1973
0 0