3...2...1

DRIE SITUATIES Soms schrik ik van mezelf. Zo kortzichtig. En dan weet ik niet van waar het komt. Ik weet dat het zo niet hoort te zijn en toch is het er dan, een slecht gevoel, een draai in mijn maag, of een steek in mijn hart. De laatste weken maakte ik zo drie situaties mee, waarvan ik dacht ‘Huh??? Wat doet dat gevoel hier?’. Dat gevoel kwam in ieder geval verder van een gedachte. Sinds vanmorgen heb ik het door. De link is gelegd. En het helingswerk is gestart. Ik laat dit los. Ik zal je vertellen waarom.   situatie 1: Bram gaat op zaterdag fietsen en had geen uur gezegd dat hij thuis zou zijn. Ik had tegen mezelf gezegd dat hij er tegen 18 uur wel zou zijn. Toen dat niet het geval was, ging mijn lijf wild tekeer. Ik voelde me onrustig, ik werd super ongerust en mijn humeur zakte naar beneden. Ik geraakte er niet uit. Ik wist dat ik met mijn eigen gedachten dit gevoel veroorzaakte, maar loslaten kon ik het niet. Niet meteen. En er was NIKS aan de hand. Want om half zeven was hij er, veilig en wel en hij had super genoten van zijn fietstocht! Dit deed ik mezelf aan. Gatver!   situatie 2: Bram en Nette zitten in de zetel gezellig naar een film te kijken en ik voel een steekje. Weer denk ik: ‘What the hell???? Waaaaaarom voel ik dit???’. Ik merk dat ik ergens OOK bij in de zetel wil zitten bij hen in plaats van was te plooien). Ik voel me zelfs een tikje jaloers. What the... ‘Ben je daarvoor zo oud geworden?’, zeg ik tegen mezelf. Ik zeg er niks over thuis, want schaam me zelfs een beetje voor mijn gevoel.   situatie 3: Bram gaat uit eten met zijn collega’s. Zo fijn dat ze dat kunnen. En toch. Wanneer hij dit vertelt aan mij, voel ik weer iets in mijn lijf. Weer een soort van weerstand. Kan ècht niet, denk ik bij mezelf. Dit moet je oplossen! Na deze drie situaties waarbij ik denk ‘Sarah, waar ben je in godsnaam mee bezig? Wat doe je jezelf aan?’, krijg ik plots een INZICHT. Ik was gisteren nog de ho’oponopono-techniek aan het toepassen op een oude overtuiging die ik had, toen ik plots inzag dat het allemaal gaat om overtuigingen van TEKORT! Dat ik nog vaak leef vanuit tekortheidsgedachten in plaats van vanuit overvloedsgedachten. En dat ik dus tekort creëer(de!) in plaats van overvloed. En me dus slecht ging voelen en nog meer tekort aantrok hierdoor en blablablaaa.   Bij de drie situaties gaat het telkens over een tekort dat IK ervaar. NIET omdat de ander iets doet wat niet past of niet hoort, of whatever, maar wèl om wat het bij MIJ oproept! IK ZIT MET TEKORTEN! En ik maak daar onmiddellijk ZAT van, want ik laat dat meeeeega los - en ik bèn dat ook zat! Tekort aan tijd, tekort aan liefde, tekort aan vrijheid. Dat zijn de drie tekorten die daar DANKZIJ Bram aan mij gespiegeld werden. En die ik nu inzie. En die ik nu al aan ‘t helen ben. Want weet je, er is helemaal geen tekort aan liefde, vrijheid, tijd of eender wat in de wereld, in het Universum. Er is juist overvloed!!! Van alles!!! Maar al die tekorten heb ik mezelf wijsgemaakt de voorbije 40 jaar. En daar stap ik nu van weg. Tekort is niets meer voor mij. Tekort is een woord dat ik schrap uit mijn woordenboek. Vanaf nu hoor/lees ik een ‘piiiieeeeep’ wanneer dat woordje uitgesproken of geschreven wordt.   TWEE GETALLEN Onmiddellijk nadat ik dit inzicht kreeg in de auto op weg naar ‘t werk (daar gebeurt a hell of a great deal of work, daar in m’n auto!), kom ik een nummerplaat tegen met ‘t getal ‘999’ wat staat voor: Ga aan de slag, lichtwerker! De wereld heeft je goddelijke levenswerk nu nodig. Wijd je volledig, zonder treuzelen of aarzelen aan je heilige taak. Ik denk: ‘OK! The message is clear! Ik moet dus verder blijven helen en oude dingen loslaten zodat ik volledig afgestemd mijn taak kan doen hier, namelijk: die boodschap van leven vanuit je hart en de positieve kracht van je gedachten gebruiken leren aan kinderen. Volgende auto die ik tegenkwam had de nummerplaat ‘NULL’. ‘Nou ja’, denk ik dan, ‘KAN het nog duidelijker zijn?’. De nul houdt verband met gebed of meditatie en de allesomvattende Goddelijke Bron. God praat met je. Nadat ik dus een half uur tegen mezelf aan ‘t praten was geweest in de auto, volop aan ‘t afstemmen, helemaal aan ‘t geloven en vertrouwen op al wat ik leerde de voorbije maanden, kreeg ik deze mooie boodschap (van God hihihi). Made my day! (daar had ik OOK op afgestemd, dat het een mooie, waardevolle dag zou worden).   EEN IN-ZICHT Het is niet altijd allemaal fun en heppie heppie joy joy als je bezig bent met spiritueel groeiwerk. Je moet botsen, om dingen tegen te komen die je niet meer dienen die je dan in liefde kan helen en loslaten. Maar als je dat wéét, dat is het zoveel makkelijker om te doen. Dan zie je het sneller en weet je dat het zo hoort. Dan voel je je nog steeds Creator in plaats van slachtoffer. Want je creëert deze situaties om ze te kunnen helen. En het dient allemaal je Hoogste Goed. En dan hèb je een inzicht. Dan zie je plots hoe het in elkaar zit. En dan beslis je daar ter plekke dat dat het verleden was. En dat je toekomst nu al begonnen is. En je gelooft, vertrouwt, dat elke sprong die je maakt, die je waagt, diep gedragen wordt door Liefde. Door de volle overgave aan al wat komt. Wat is het leven toch PRACHTIG!