09/04/2018
Annelies B.,
Hoe kan ik jou omschrijven in één woord? Erudiet misschien, dat is een woord dat wel bij jou past. Ik gebruik met opzet een moeilijk woord want dat doe jij ook vaak. En de manier waarop jij schijnbaar moeiteloos overschakelt van het Nederlands naar het Portugees vind ik bewonderenswaardig, alsof Brazilië in België ligt.
Ik heb al geprobeerd om jou te imiteren. Het lijkt dan alsof mijn onderkaak meteen de echtscheidingsprocedure wil opstarten met de rest van mijn gezicht. Nochtans hebben die twee al tientallen jaren een harmonieus huwelijk, een breuk zou niemand durven hebben voorspellen.
Dirk
11/04/2018
Annelies B.,
Ik beken: Soms negeer ik je gewoon als je in mijn woonkamer bent. Jij kunt zo verdomd neutraal zijn om de volgende minuten te veranderen in een irritant kritisch wezentje. Je milde stemgeluid en dito blik zouden het tegendeel doen vermoeden. Op die momenten verdraag ik je, niet meer dan dat. Nochtans kan ik jou met een simpele druk op een knop wegtoveren. Waarom ik dat dan niet doe? Misschien is het de macht der gewoonte die mij aan jou bindt, of de hoop dat het hierna toch weer beter wordt, zoals vanavond toen je het heel de tijd over Viktor Orban en een gifgasaanval in Syrië had.
Dirk
15/04/2018
Annelies Beck,
Deze namiddag ben ik naar een dansvoorstelling gaan kijken in het Kaaitheater, een druipsteen van creativiteit midden in de stad. "Achterland", zo heette de voorstelling die gaat over de soms stroeve of onbestaande communicatie tussen mannen en vrouwen. Ik hou van de lichaamsbeheersing van hedendaagse dansers. Ik verander dan telkens in een laagjeszoeker, ik word een archeoloog van het menselijke doen en laten, net zoals jij dat bent.
Zullen we volgende keer samen naar "Achterland" gaan kijken? Je zult zien, het wordt leuk.
Dirk