Ademnood

16 jan. 2019 · 11 keer gelezen · 1 keer geliket

je weet het niet 
hoe je me telkens doormidden scheurt

ijsblauw neervlijt in mijn hart
daar even blijft hangen om dan toch
altijd vluchtig alsof je er nooit was

vederlicht voel ik elke adem-
tocht van de woorden die je tussen ons
liet vallen

verbeeld ik het me
of ben je hier echt geweest?

wachten
wachten
wachten

morgen gaat het beter
als ik maar de avond haal
de stilte daalt
ik wikkel mijn longen in een laken
slaak een zucht

jij komt in dromen waar ik eindelijk
adem

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

16 jan. 2019 · 11 keer gelezen · 1 keer geliket