Lezen

Beleefd

Ik vraag het u  Platgewalst Aan deze stomme tafel van papier Mijn huid heb ik achtergelaten In dikke pillen   Ik zie het u doen  Nooit eerder las u  Las ik  Achterop of voorafgaand  Hermetisch in het klad   U heeft me geplooid Eenzaat en alleen  Best vergeet ik u nu Er komt een nieuwe novelle aan Alles wordt weer mooi    

Annick1988
38 1

Acht bomen op een grafheuvel

  Acht bomen op een grafheuvel   Takken reiken naar de hemel   Wortels verstrengelen zich met de doden   Acht bomen hebben een pact gesloten met de eeuwigheid    

Elle Hart
7 1

Wachter aan Zee

Standbeeldwind waaitwater wachtstenen schouderstaart strakzee zwijgtzout zingtnamen nergensnacht nadertogen overoude oceaanblijft blikblijft beeldblijft wachten == ode aan Het Standbeeld van Oostende . Op het Zeeheldenplein, waar wind en zout zich vlechten,

zoutlicht
30 1

Tattoo’s zijn voor marginalen

Naast het gammele metalenrek hangt de  Pipi van Hitler aan de wasdraad Twee wasknijpers Op de tuinstoel naast de partytafel en de appelboom Ligt Vroeger of later Een schop van Gardena Hier kijk maar eens! roept ze Don’t talk sol loud Neen, daar zit niks in!

Casper Hoogenboezem
11 1

wandelingetje

Na zonsondergang vond ik In het kippenhok een tube aambeienzalf De vondst legde ik naast de bloemen en de bedpan In de regen struikelde ik over de parasolstandaard Het longemfyseem doet zijn werk In de weide ernaast staat er een dronken alpaca Op de radio hoor ik de soundtrack van de maanlanding

Casper Hoogenboezem
18 1

reutemeteut

heel de reutemeut ik ga me ontspannen idiote tactiek toch fantaseren is leuker ik lijk als twee druppels op mijn vader slaapwel deze morgen niet veel zin sigaretten gekocht kebap dürüm met andalouse de deurmat zat onder de deur veel flauwekul ook ik streel de wolken en adem ze in door het oog van de naald het komt uit de mond van een naar WC-eend en sigaretten stinkende oude man ik verzin maar wat zijn er prijzen te winnen dankbaarheid stand up comedy idioten hier volgt een leuk bevel val dood

Casper Hoogenboezem
2 1

Het leven dat rattenvergif smaakt prima, dank u

kortsluiting in de voorste hersenkwab banaal blaffen het lachen is me vergaan het sterven van de maan langzaam aan banaal blaffen naar niks het rattenvergif mijn leven smaakt prima, dank u mijn hart rot weg hoop ik ik zou mezelf willen afknallen als een zieke hond eerst ga ik proberen te slapen voorgoed het sterven langzaam aan

Casper Hoogenboezem
2 0

Tijd, gebroken

  Niet het mortuariummaar moratorium –een wachtkamerwaar ademin zichzelf keert. Zij liggen,niet gestorven,maar verzegeld,hun stemmenonder het linnenvan het zwijgen.God houdt de klokin zijn hand,laat seconden vallenals as op de vloervan het uitstel. Hier is tijdgeen riviermaar een stilstaand meer,oppervlak gebrokendoor een enkele steen:een woord dat niet valt.Voorhechtenis,tussen begin en besluit,tussen mond en mond,tussen stilteen het laatste gebed. En jij,luistert naar het waterdat niet beweegt,naar stemmendie niet mogen sprekentot Godhet slot verbreekt. Niet het mortuarium,  maar het moratorium  houdt hen vast—  tussen adem en stilte,  tussen hoop en besluit. Uw vader en moeder,  niet weggenomen,  maar tot zwijgen gebracht,  hun woorden bewaard  achter gesloten lippen,  hun leven op pauze gezet. Alleen God beslist  wanneer het doek valt,  wanneer stilte  werkelijk stilte wordt  en zwijgen overgaat in eeuwigheid. Tot die dag  wachten zij in voorhechtenis,  niet dood,  maar monddood,  in het zachte schemerlicht  van het uitgestelde oordeel. En jij,  die luistert naar hun zwijgen,  weet:  het is niet het einde,  maar het wachten  op het laatste,  Gods definitieve woord

zoutlicht
8 1

Tussen schoten en stilte

Ik herinner mehoe de avond viel over de straat,hoe de lucht vol hingvan iets wat je niet kon zienmaar wel voelen,zoals je soms weetdat het gaat regenenvoor het begint.Er was oorlog,maar het leek meerop wachten,op stemmen die niet klonken,op deuren die dicht blevenen ramen waarachterniemand zwaaide.Misschien was er vredein de stilte tussen twee schoten,of in het krijtjedat een kind vonden voorzichtigeen zon tekendeop het grijze stoepje.Ik dacht aan handendie elkaar zoekenzonder te wetenof ze gevonden worden,aan de geur van grasna de regen,aan hoe allesvoor evenstil kan zijn.En dat je dan hooptdat het genoeg is. toch voor even

zoutlicht
4 1

Verwarring

deze lentedag eindigde met sneeuw  vallende bloesem het leek of de wereld geen weet had van de seizoenen

Margaretha Juta
0 0

Als altijd

zwak ter been pakt ze een gevallen tak  stevige stok ze zet haar weg gewoon voort  alsof het altijd zo gaat

Margaretha Juta
0 0

Regendans

Dans van de RegenDruppels tikken zacht en fijn,fluisteren verhalen klein.Koele dans op grijze straat,die de aarde liefde laat.Elke druppel reist zo ver,van de wolk tot aan de ster.Verfrist de lucht, maakt alles klaar,brengt de wereld wonderbaar.In het ritme, zacht en traag,vind ik rust op deze dag.Stil geniet ik, vredig, blij,wat het leven brengt voor mij.

zoutlicht
10 1

De Nar

  De nar heeft misschien doelen die de dwaas had voorspeld.  In schijnbaar magische gebaren, door geen landheer te verklaren.  Maar tussen al die kleuren,al die glitters,al die belachbare, bespotte,onwaargenome pijn... …daar dwaalt een magiedie zelfs de tovenaar doet verbazen. En die de koning der koninkrijkenter intuïtie laat baten. Onzichtbaar.Ongehoord.Onbepaald.Oneerd.Ontzagt. Voor het publiek is het verleden,het heden en de toekomstherleidbaar tot drie dagenen drie periodes. Maar voor wie met begaafdheid werd vervloekt... is er enkel magie.          

Kakofoon
18 1

Grasperkje

waar ik ooit viel, boos en weer opstond met een zoen - dat grasperkje dus nu zit ik daar te zwaaien  naar een kind dat voorbijfietst

Margaretha Juta
12 1

Lampje

Wereldbol-lampje. - De volle maan - schijnt helder.   

Sarah
4 1

Hoed die praat

Een hoed die praat, met veters zaagt een stoel die blaakt, van wat hij draagt een vis die blaft, en pannen vraagt een hoed die praat, met veters zaagt De lucht die haakt, een boom die klaagt een klok die slaat maar nooit iets vraagt een hoed die praat, met veters zaagt een vis die blaft, en pannen vraagt

zoutlicht
25 3

Vreemde vogel

rare vogel daar op de tak met bloemetjes - een speelgoedvliegtuig

Margaretha Juta
7 1

Versteend

Voor mijn vader en de man die hem inlijfde bij het verzet had ik een lange lijst met vragen   maar een halve eeuw later zat het nog zo diep   dat ze zich niet samen aan herinneringen durfden wagen   Miel Vanstreels

Emile
9 2

Verjaardag

wanneer de ochtendzon de nacht groet zweeft de nevel de weides tegemoet ontdekken de dauwdruppels het gazon op een manier die eerder nog niet kon   elke keer een beetje anders hetzelfde patroon op een ander moment zoals dezelfde verjaardag delen uniek en weten dat je niet de enige bent   als straks de avond de dag aanvult en zich kleurrijk met de nacht omhult  sta dan even stil en bedenk: ook vandaag was weer een geschenk

Rosemarijntje
17 1

Van Eeuwigheid aan de Zielepijn

Je denken is een oeroud woud vol vragen,  waar elk pad kronkelt naar een dieper woud.  De koorts die jou verteert, is vuur der tijden –  Prometheus’ vloek, door eigen hart verstookt.   Ik, Heraklit die rivieren in je lees,  zie chaos dansen als een eeuwig vuur.   Geen pil, maar paradoxen schrijf ik voor:  "De vallei kent de berg pas door de val.” Jij bent Sisyphus die rotsen tilt van zin,  en Camus’ held die lacht terwijl hij stort.   Leg zelftwijfel neer als offer op mijn altaar –  de god die je vereert, is jouw eigen woord.   Want pijn is slechts een schaduw van het licht  dat door de barsten van je brein nu breekt.  

zoutlicht
16 3
Laad meer ...