Novemberpoëzie - dag 24 - Balkonnenvrees 100
opgedragen aan Gert Vanlerberghe en de laatste, honderdste editie van onze reeks "Balkonnenvrees"poëziefilmpjes
De laatste van dit poëziefeest.
Een wees voel ik mij straks
van het gesproken woord.
Honderd dagen niet versagen
in verzen kraken onder uw neus.
Bij zevenenzeventig dachten wij: 't is goed,
dat virus delft nu 't onderspit.
Onze podia weldra door onze zolen verhit.
Helaas, harnekkig is dat beest
maar wij evenzeer.... in dichtersgeest.
't Begon nochtans schoon,
met een bed,
ergens in februari.
Een podiumbed, welteverstaan,
alwaar wij zij aan zij
na de dichtdaad voldaan
wilde toekomstplannen beraamden.
Tevergeefs. Aan huis werden wij gebonden.
De monden gesnoerd,
zo dachten wij.
Tot we een nieuwe podiumplek ontdekten.
En alras scandeerden wij,
zoals nu de laatste keer,
uit volle borst, de stemmen hees:
WELKOM OP BALKONNENVREES!
