In de stilte van je schreeuwen lijk ik mezelf verloren
hoog in de wolken ver weg van hier
en van al wat niet meer
echt is. Vals en sluw bewegende
lippen op je gelaat dat niets meer
heeft kunnen bewaren van de goedheid
die ooit daar aanwezig was
vergiftigd door
pillen
lijnen
en alcohol
zak jij neer in de drek van je leven
mij er mee in sleurend
door je vastberadenheid niet alleen te willen gaan lijk
ik aan jouw lot verbonden.