Andrei spuugt in het gezicht van Zlata. Een gewatteerde hand landt op haar schouder.
‘Gaat het, liefje?’ Halyna’s stem verstikt vrijwel in haar sjaal. Ondanks de winterkleding valt niet te ontkennen dat de bezoekers van de rij ontvlezen. Gezichten verscherpen. De stoet zelf groeit week na week aan.
‘Het is moeilijk. Hij slaapt onrustig. Ik slaap niet...’
Halyna knikt. De leegte in Zlata’s ogen vertelt dat er geen nieuws is. De stad Sjevjerodonetsk is gevallen. Niemand weet wat de dagen zullen brengen. De nachten zijn altijd koud.
Zlata vreest dat Andrei alles is wat haar nog aan Yuri zal herinneren.