In het zachte bedauwde licht van oktober
worden we lelijk wakker
Een milde medemens werd ruw opzij geduwd
de uitgestoken hand hard weggeslagen
De opgezwollen, uitgespreide haat viel
als zure regen over onze stad,
de lucht vervuld met brallende woorden
Maar we gaan niet weg.
We blijven.
Omdat wit ook gebróken wit kan zijn,
en niemand werd daar ooit slechter van
Ninove, 14/10/2024