Op 24 oktober laatstleden spoelde een vinvis aan in De Haan. Hij is Antonius genoemd naar de naamdag van vierentwintig oktober. We gaan door een autopsie op zoek naar de doodsoorzaak op Jambersiaanse wijze: Wat drijft hem?
Zelf heb ik geen hechte vriendschapsrelatie met de wetenschap, we zijn eerder goede kennissen, met als grootste raakvlak misschien wel de natuurwetenschap. Ik denk echter dat Antonius zijn baleingeheimen niet zal prijsgeven. We zullen ongetwijfeld een verdwaald PMD element in zijn darminhoud vinden. Darminhoud waarin Voldemort inspiratie kan vinden voor een gedaanteverandering. Maar ik geloof dat Antonius is gestorven aan zijn leeftijd of aan zijn emoties.
Ik heb zin om te leven, na Antonius, Molleke (ons ongeboren kindje), Rosalie (de vierjarige die maar met mondjesmaat in de diepste krochten van haar gedragsstoornis laat kijken) en Roos (de definitie van levenslust en dochter van de meest bewust alleenstaande mama die ik ken) en mijn vrouw die deze week niet ontkwam aan het effect van de mensheid. Het effect van het leven van alledag. Het effect van een genadeloze puber in combinatie met een heetgeblakerde collega.
Wil u dat het journaal ons op de hoogte brengt van de doodsoorzaak van Antonius?