Ik ben bang. Ik voel al dagen dat er iets zit, iets dat me zorgen geeft, iets dat ik weg wil. Ik ben vooral bang omdat ik er geen verklaring voor vind. Alles is nog steeds hetzelfde als het een week geleden was, en toch voelt het zo anders.
Ik zal het gevoel onder woorden proberen te brengen. Telkens als ik bij Nick ben, word ik onzeker. Niet bepaald onzeker of hij me graag ziet, daar vertrouw ik nu wel op, maar onzeker of het wel zal blijven duren zoals het nu is. Onze relatie is sinds het officieel is al bijna perfect geweest. Dat is nu al een jaar zo. Hoe het kan dat het al zo lang zo goed gaat, verbaast me al. Hoe kan het dan nog zo verder blijven gaan? Wanneer zal hij me beu worden? Wanneer begin ik hem te irriteren? Wanneer begint hij aan onze relatie te twijfelen? Het kan toch niet lang meer duren tot er iets verandert? Snap je wat ik bedoel?
Ik kan ook niet verbergen dat ik me zo voel (daar ben ik trouwens nooit goed in geweest). Hij merkt dat ik niet altijd volledig mezelf ben, dat ik te hard mijn best probeer te doen om het perfecte liefje te zijn. Ik weet echt niet of ik er hem iets van moet zeggen. Zou ik? Nee, want ik ben zo bang voor het antwoord. Wat als hij al twijfels heeft? Als hij die benoemt, dan weet ik dat ik instort. Sinds ik met Nick iets begon, ben ik al onzeker en bang om gekwetst te worden. Die angst mindert soms maar is nog nooit verdwenen. Ik weet dat hij me graag ziet, maar dat is niet genoeg. Zal het dan ooit wel genoeg zijn?
Ik vraag me ook af of het wel normaal is dat ik nog altijd niet honderd procent mezelf kan zijn bij hem. Ik hou me nog zo vaak in. Neem het niet verkeerd op, dat valt niet elke keer voor en het is niet dat ik er constant actief mee bezig ben. Ik kan zo geweldig genieten van gewoon bij hem te zijn. Maar elke keer als ik me daar bewust van word, dan denk ik: onthou dit, hou dit nu even vast want het kan zo voorbij zijn.
Nick heeft duidelijk de bovenhand in onze relatie. Als iemand het ooit gedaan maakt, dan is hij dat. Ik denk dat we dat allebei weten.
Ik moet eerlijker beginnen zijn met mezelf en met Nick. Ik zal gewoon helemaal mezelf moeten zijn en zien wat hij daarvan vindt. Als het hem niet bevalt, dan moet ik daar mee leven want ik kan het niet blijven uitstellen.
Ik hoop gewoon dat ik gelukkig kan blijven zijn, zoals nu. Nick maakt me een leuker persoon, hij maakt me echt wel gelukkig. Ik hoop dat hij dat weet. Ik denk het wel.