de walvissen verloren hun tanden
voortaan zeven ze met baleinen
het kleinste groen uit de zee
een verborgen wet zegt
dat we onwillekeurig houden wat baat
en verliezen wat we niet missen
onze staart werd een stuit
wat er rest van onze zwemvliezen
kan je zien als je de hand spreidt
we verliezen het zout in zweet en tranen
de zee breekt ons uit, soms sta ik op een golfbreker
en roep de walvissen, plastic spoelt aan
we verliezen veel geleidelijk, zoals een kind
eerst de borst, dan zijn melktanden verliest
en daarbij echte tanden en honger wint