De wereld is een schouwtoneel, zeker bekeken vanop de lederen zitjes van tram 10. Voor galerie PV in de Wolstraat komen we tot stilstand en kijken we de kunstwereld binnen.
Een iets te bleke dertiger in obligaat artistiekzwart outfit dwaalt met de handen op de rug door de expositieruimte. Zijn ietwat verveelde Facebookblik past niet bij het esthetisch karakter van de zaak. Quasi verveeld en pseudo geboeid tast hij visueel de artistieke artefacten af. In de grote vitrine kruisen onze blikken elkaar onverwacht. Betrapt!
Zijn ogen schieten alle kanten uit. Dan pakken donkere wolken zich samen, fronsen wenkbrauwen zich golfslagsgewijs en vallen mondhoeken naar omlaag. Hij zoekt mijn blik opnieuw in de vitrine. Is’t zo beter? Ik kan een glimlach niet onderdrukken. 10 op 10 en een kus van deze artistieke juffrouw!