Het is al ochtend en Bilal ligt nog te slapen.
"Rrrrrrrrrrrrrrrrriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinnnnnnnnngggggg". Plots loopt de wekker af.
Hij schrikt en gaat onmiddellijk door het venster kijken.
'Staat Fielien daar al?', vraagt hij.
Bilal gaat op zijn tenen staan, maar hij ziet niemand.
Wat jammer voor Bilal maar Fielien is niet te zien.
'Waarom komt mijn wens nu niet uit?'
'Mama heeft het mij toch goed geleerd?'
Bilal is verdrietig en gaat terug op bed zitten.
'Zou ik mijn wens nog eens herhalen?'
Hij staat recht, neemt een rode stift en een kladbok uit zijn boekentas.
'Hoe had ik dit nu geschreven?'
'Ik weet het!', roept hij plots. En hij gaat aan het schrijven.
Aan Moeder Natuur,
Ik heb je gisteren al geschreven.
Ik ben verliefd op een meisje uit mijn klas.
Help mij alstublieft, ik wou dat ze morgen mijn liefje was.
Haar naam is Fielien, zorg dat ik haar snel kan zien.
Dikke zoen, Bilal.
XXX
Bilal stopt het briefje in een envelop en tekent er rode hartjes op.
Op de achterkant schrijft hij, 'Ik zie je graag, dikke zoen, Bilal.'
Op zijn blote voeten loopt hij naar de badkamer.
Hij neemt papa's parfum en spuit enkele geurwolkjes op de envelop. Daarna trekt hij verse kleren aan en loopt hij snel de trap af.
Veel te snel, hij zou haast struikelen.
Bilal is gehaast, want hij wil Fielien zo snel mogelijk zien!
En net daarom vraagt hij Moeder Natuur om zijn wens te vervullen.
Moeder Natuur, is een heel lieve vrouw. 'Ik heb ze nog nooit gezien hoor', lacht Bilal. 'Maar toch is het een hele lieve, ze helpt mama altijd'. 'En telkens komen al haar wensen uit!
Eens hij beneden is, opent hij de deur en wandelt hij tot bij de visvijver.
Bilal gooit de envelop in het water.
'Alstublieft Moeder Natuur, laat deze wens snel in vervulling gaan. Zodat mijn liefje naast mij kan staan.'
Bilal ziet de envelop wegdrijven.
'Zo, die komt goed!'
...
Bilal gaat terug naar huis.
'Ik ga nog een beetje slapen, dromen van Fielien', zegt hij.
Bilal valt in slaap.
Maar niet veel later:
"Toe-toet!", gaat het luid.
Bilal schrikt. Hij springt uit bed en kijkt weer door het venster.
'Joehoe!', hoort Bilal roepen. 'Het is Fielien!' Felien zwaait met haar armen heen en weer in de lucht.
Bilal rendt de trap af, hij opent de deur, en Fielien geeft hem een dikke zoen.
'Dag Bilal, dit is voor jouw', zegt Felien. Ze geeft hem een pakje af.
'Oh, dat is straf'. Ik heb net van je gedroomd', zegt hij.
'Haha, ik ook!', lacht Fielien.
'Ik heb net een nieuwe trein, gaan we spelen?', vraagt Bilal.
'Leuk, dan toon ik je mijn nieuwe pop', antwoord Fielien. 'Dan kunnen pop en wij samen reizen met de trein.' 'Leuk, dat samen zijn!', lacht Bilal
'Bedankt Moeder Natuur dit wordt vast een leuk avontuur.'