Met moeite bleef ik aan de oppervlakte
Naast hardnekkige olievlekken
Waarvan ik wou vertrekken
Het stille water brak me
Ik dook door elke druppel
Verdronk in diepzinnigheid
Zonk zonder spijt
Kleurde mezelf met kinds gehuppel
Ik verdiepte me in materie en mens
Botste en brak opnieuw
‘t wierp nieuw
Licht door mijn lens
Wit licht breekt
Door water
Om later
Alles wat steekt
Te verwarmen
Te omarmen
Breek, verdrink en val
Zie de regenboog in het dal