Dag meneer merel!

Sinds twee dagen heb ik er een nieuwe vriend bij!
Ik lijk wel "Nathalie groet 's morgens de dingen!"
Bij mij is het geen ventje op de fiets met de bloem poem poem, maar "Dag meneer Merel!"
Elke ochtend en avond hoor ik zijn aanwezigheid hoog in de enige overgebleven boom naast ons stadstuintje.
Ik woon in een rijwoning met een kleine tuin.
Tot vorig jaar was het een klein gezellig groen tuintje.
Zo een beetje ons eigen secret garden omringd door grote, prachtige verwilderde bomen van onze buurman.
Alles in zijn geheel had dit een leuk en groen gevoel en leek het alsof we in een dicht begroeid natuurgebied woonden midden in de stad.
De vogels konden er naar hartenlust hun ding doen en maakten ons elke ochtend goed gehumeurd wakker.
Tot op een herfstavond vorig jaar...
Die avond kwam ik thuis van mijn werk en leek onze tuin plots open en bloot.
Weg waren de verwilderde groene zalige bomen!
Onze buurman was begonnen met snoeien waardoor er nog een schamele dennenboom en ingekorte eik overbleef.
Voor de rest waren er enkel nog grijze betonplaten te zien en kon ik naar onze vrienden zwaaien, terwijl dit voorheen nooit mogelijk was.
Wat voor een eikel haalde het in zijn hoofd om dit mooie plaatje weg te halen?
OK! Wij hebben geen recht van spreken, niet ons eigendom, maar dat van de eikel!
Maar nu.. Hiep hiep hoera!
Sinds vorige week zondag horen we hoog in de eenzame eik een meneer merel zingen!
We hebben hem een naam gegeven en voortaan heet onze merel "Pol voor de vrienden!"
Het is net alsof hij zijn das en kostuum draagt en vlijtig probeert de vrouwtjes te lokken.
Wie niet van dit schouwspel kan genieten moet dus echt een eikel zijn!
Dank je wel meneer Pol voor het positief starten van de dag.
Je "hoog op je troon boom" komt nu stilletjes aan in bloei en nu kunnen we je nog zien schitteren met je borst vooruit.
Binnenkort zit je lekker verstopt in het groen.
Maar blijf alsjeblieft tot eind augustus bij ons flirten met de dames!