De deur is niet van gepantserd staal,
Afwezig zijn tralies of ketting.
De cipier is de sleutel vergeten,
Ging er vandoor, zoals ze zeggen 'aan de haal'
Geen nauwere cel,
dan mijn vel.
Geen bijl of mes kan me bevrijden.
Leven is lijden.
Lijden is leven.
Hola! Gegeven is gegeven...
Af en toe plat op mijn gezicht.
De cel dwingt en ik zwicht.
Op mijn lichaam kan ik niet rekenen.
Maar wil iets betekenen!
Het licht zal moeten wachten...
'Thot, aanhoor mijn gebed!
Leidt mijn hand voor ik wat op papier zet.
Beziel me tot op het einde van mijn krachten.'