De handen van mijn moeder
Vrouwenhanden, rimpelig en zacht
en mooi bruin zongekleurd.
Ze omhelzen de liefde waarop je wacht
en troosten wanneer je huilt of zeurt.
Kleine witte stipjes
verraden vele uren in de zon,
blootsvoets boekenlezend in
die witte nachtjapon.
Ze hebben reeds heel wat
werkwoorden doorstaan;
van voeden tot knuffelen,
van altijd blijven gaan.
Soms warm, soms koud
maar altijd even krachtig.
De handen van mijn moeder
zijn gewoon werkelijk prachtig!