Voortaan alleen zijn
eenzaam in het gezelschap van anderen
toch omringd maar niet bemind
geliefd maar niet obsessief
snakkend naar de puurste vorm van liefde
want dat verdien je
een balade die het jou beschrijft in de mooiste woorden
een samenstelling van het alfabet nooit eerder gezongen
een warmte zo heet dat je begint te twijfelen of dit wel hemel op aard is
want was de hel ook niet zo heet?
de lijn tussenbeide zo flinterdun
huppelend geknuffeld door beminning
zich verliezend... struikelend
zich aan de andere kant bevinden
hoort liefde niet mooi te zijn?
de hel is het!