Gij volgens mij
klievend door oppervlakkige
woorden van gedag
trap na trap rijdt ge
verder uit dat wat uw buurt was
grijswordende stugge haren
zwieren als trotse manen uit
uw zicht alsof zij weten
ge moet voortmaken of
zou iemand zo opmerkzaam
een kind misschien een hond
tot gisteren blik neerwaarts
het moest zus en zo zonder de u in u
in het moment op uitgestrekte velden
ge gooit uw gewicht naar voren
uw met provisiegevulde fietszakken
dragen met graagte uw ontsnappingspakket
het lijkt wel in galop dus het had anders
uw vrouw en kinderen zagen niet
zullen het nooit.