Ver weg waar de wegen veranderen in rivieren
Staat iemand met zijn voeten in het water
Vissen zwemmen voorbij als bron van eten en inkomen
De rivier nog helder zich onbewust verder kronkelend door het woud
Kinderen vrouwen en mannen die hun dorst lessen
In de weerspiegeling hun verleden en hun toekomst
Plastic en olie reizen mee
Niemand kijkt iedereen kijkt blijft kijken
Hoe het water hen tot aan de lippen komt
De zakken gevuld verstopt achter de ander starend naar de grond
Het onrecht geschied door hebzucht ging de wereld rond
Laat me een boom zijn meneer of mevrouw met de voeten in het water
Vanaf nu ben jij de kapitein
Ik nestel mijn wortels in jouw aarde
Maak een boot van me vaar over het overspoelde land
Wees niet kwaad op de doden
Het was een ziekte
Ze hadden het niet zelf in de hand