De slachtoffers van tegenwoordig

Lot
15 sep 2016 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket

Aan de generatie van de bomma
Over ons verhaal met een punt
Zonder komma

Over Facebook en Pokémon
Over weten hoe het eindigt en hoe het allemaal begon.

We gaan allemaal dood
En moeten kiezen tussen studeren,
De goot,
Of de andere slechte kant die het kan keren.

We leven maar één keer
En we kunnen het amper nog ontkennen
Ik beloof, zonder meer
Dat is wel even wennen.

Hadden jullie mekaar nog veel te vertellen
Dan was er zondag met krieken
En frikadellen

Tijd genoeg, want een leven
Duurt na de dood braaf voort
Niet al te stout zijn
En de gebeden worden verhoord

Maar weet u, tegen ons spraken ze
Over de pieren aan onze
Dode tenen
Liefste anderen, onze hemel is
Al lang verdwenen

Dus maakten we snellere auto’s
Kleurden we onze haren in pieken
En kwamen er afhaalchinezen
Zonder krieken

We verkleinden de afstand tussen ons
Met een telefoon zonder draad
We zuigen alles op,
Want anders is ‘t te laat

Beste generatie van de bomma
Wij lijken losgeslagen
Maar ge moest eens weten
Hoe het is om te verdragen
Om door kennis te worden gebeten.

Waar moeten wij naartoe?
Ze zeggen het ons niet
Wij zijn uitgebrand en moe
Drinken en roken wiet

Want dat kan evenveel kwaad
Als het nieuws van elke dag
Als moeten bestaan van smorgens tot laat
Als weten wat moet en niet mag

En beseffen dat doen wat niet mag
Niet in een kerk kan worden ontdaan
Met geen biecht of gebed
Is ons onheil van de baan

Ze zeggen dat we geen oorlog hebben gekend
Dat is echter niet hoe je het ziet
Wanneer je geboren bent
In een rampgebied

De tijd tikt op alle schermen non-stop
Kom op tijd, zonder fout
Pssst: ons leven is een race tegen de klok
Waar niemand echt van houdt

Natuurlijk worden wij zot
En lijken wij abnormaal
De wereld legt ons lot
Ongeneerd in ons eigen verhaal

Bij dokters en bij wetenschap
Bij IQ’s en andere getalen
Ik moet iets begrijpen wat ik niet snap
En ik ga volgens tal van onderzoek
Gegarandeerd falen.

Generatie van de bomma, bompa
Het is als een sprookje voor ons, jullie klaagzang over ooit 
En daarom wil ik vragen 
Blijf het ons vertellen, hoe wij het hebben vergooid 

 

Maar hou ergens altijd rekening met
Het feit dat jullie op een dorp
En wij 
Op een wereld zijn gezet.

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

Lot
15 sep 2016 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket