Mijn geboorte ligt al ver weg
een hele weg
een hele weg achter mij
Een weg
die volgens Schopenhauer
wat welzijn
wat levensgenot betreft
aan een stuk door
aan een stuk door
bergafwaarts gaat
Op
naar de jammerlijke ouderdom
Op naar de marteling
de marteling van het laatste ziekbed
naar de agonie
de dood
De dood de prijs van het leven
En mijn weg
Mijn weg
schemert
herfst
En ik
Ik ben nog steeds mezelf
mezelf in een blinde vlek
En ik slijt
Ik slijt en ik hoop
Zal ik zo
Zal ik zo
tot geestelijke groei
en tot rijping komen?