Liefst van al wil ik schrijven
Zo ik het benoem, af en toe
Met verzonnen woorden, enkel dat
Vensteren over de wereld, het leven
Aanschouwen eens verklarend bouwen
En tegelijk ook niet
Liefst van al wil ik drijven
Zo ik ook doe, af en toe
Op schrijvers die liefst van al schrijven
Voor mij en om mensen als mijzelf
Zich te laten verbazen
Om zoiets als dertelen of slantelen
Liefst van al wil ik mij bevrijden
Zo ik het beschrijf, steeds opnieuw
Van herfstige woorden, een massa bladeren
Die de zomer enkel sluiten
Van woorden als verpakking
Die nooit inhoudt biedt
Maar vooral van de keuze tussen
Het dartelen van vele schrijvers
En het slenteren van alleen mijzelf
En tegelijk ook niet