Dorp , 28 april , 2018
Hallo Leonie ,
Onze correspondentie komt wat laat op gang , dus dit is de eerste keer dat ik me echt tot je richt.
Je mag meteen al met me mee dromen.
Sommige nachten slaap ik veel té onrustig en té weinig om me de luxe van een droom te kunnen permitteren . Deze week heb ik toch enkele droombeelden kunnen vangen.
Met mijn volwassen zoon wandel ik door een kronkelende straat op zoek naar een strand.
We lopen over kasseien die plotseling als pianotoetsen op en neer gaan en een kakafonie aan klanken produceren.
We bellen aan een huis en een nijdig oud vrouwtje komt uit haar kleurige voordeur en vloekt tegen ons in een vreemde taal.
We stappen verschrikt achteruit en botsen tegen een reuzengrote ananas. Als ik wat beter kijk zie ik aan een gleuf in de bovenkant dat het een brievenbus is.
Het vrouwtje bekogeld ons van uit de lucht met knalgroene appels en overrijpe bananen .
Plots hang ik in een luchtballon die de vorm heeft van Big Ben . Hij slingert vervaarlijk heen en weer en ik word misselijk .
Vervolgens sta ik op een overvolle tram in het centrum van een drukke stad. Mijn oorbellen rinkelen als een xylofoon . Aan de volgende halte wring ik mij uit de tram en vlieg met een bezem weg.
Dromen doe ik graag. Dan weet ik dat mijn creatieve brein zich aan het opladen is. Een noodzaak als schrijven je ding is .
Vele groetjes en tot gauw ,
Myriam