Beste Duisternis,
Ben je daar? Natuurlijk ben je daar. Je bent nooit weg, ook al ben je stil en geef je me het gevoel dat je me alleen laat. In deze bedoel ik 'alleen' als positief. Jouw aanwezigheid is zwaar als je zo overweldigend bent, zo allesoverheersend.
Je bracht me mijn moeilijkste momenten en ontnam me de wil om te leven. Je gaf me het gevoel dat het oke is om voor eeuwig te rusten. Je doet het op een geniepige manier. Je doet jezelf voor als een vriend en een betrouwbaar iets. Maar je bent geen vriend. Je bent gevaarlijk, koud, leeg en gevaarlijk.
Toch zou ik niet zonder jou door het leven kunnen gaan. Je bent een deel geworden van wie en wat ik ben. Je vertegenwoordigd bepaalde gedachtes en gevoelens, maar ook mijn persoonlijkheid. Soms is het verleidelijk om naar je te luisteren. Het maakt jou niet uit of er mensen om me geven of niet. Wanneer ik het punt bereik dat het ook mij niets meer doet, is het te laat.