Elke dag opnieuw. Zeven op Zeven. De massa beweegt dan stopt. Wacht tot het groen verschijnt dan gaat verder. Eén geheel in één richting. Het geluid van de stad dirigeert hun beweging. Na een tijd wordt het geruisloos, het constante verdooft de receptoren van de waarnemer. Plotseling stopt een man in de massa. Hij draait zich om en neemt plaats als een obstakel voor de onbekenden die volgen. Van hem neem ik een foto. Seconden later vertrekt hij weeral, zijn moment van bevrijding voorbij. Ik kon het toch nog vastleggen.