Een parkje is niet groot

13 mei 2014 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket

het ligt groen in kinderschoenen

spelend in handen van plezier

er wipt een giechelen op en neer

twee beentjes worden ondergraven

en er is de tocht naar morgen

gisteren sloot een gordijn van hagel

de krappe plek in de breedte

iemand stuurt een uitbraak aan

de jongen flitst de ruimte door

steekt voeten als stugge schubben

in het zand van zijn opslagplaats

tot het water uit de oren stroomt

olie uit de blauwe ogen druppelt

tot er plaatjes tussen vingers schuiven

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

13 mei 2014 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket