Ik, het kind in mijn armen
Jij, daar boven op je paal
een kraaloogje op ons gericht, het ander op de blauwe lucht.
Je koerde onbegrijpelijk,
en toch vertrouwd.
Het kind brabbelde, ik zweeg
de natuur sprak.
Eenvoud
Perfectie
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.