en kijk hier is ze dan een taal die ik heb
neergelegd waarin men zich dan zogezegd
herkennen kan of niet, een vaag vermoeden van
verdriet misschien of hechtingsdrang
en kijk ze heeft mijn lippen en mijn stem maar
ook iets van jouw kussen en geweld en dan die
stilte en dat schreeuwen en daartussenin
gekneld iets dat een boodschap lijkt
maar wat wordt hier verteld
wie wil een hand zijn die haar streelt een
oog dat leest en onverdeelde aandacht
heeft voor al dat woelend woordkabaal
en kijk het is nog pril maar gulzig drinkt ze van
uw borst, die laaft met liefde voor haar taal
niet bang voor raadsels
en haar diepe dorst