Nochtans was het gezellig aan tafel. Wellicht had Wim gekookt, en had ik samen met de kinderen de tafel gedekt. We zaten er met z’n vieren rond, de tafellamp boven ons verspreidde een zacht licht.
Ik weet niet meer precies wat er gezegd werd. Ik reageerde op iets, zei tegen een van de kinderen dat papa het niet juist voorhad, zoiets. Al had ik het toen al gevoeld. Ik had het gezien aan zijn blik, die kende ik. Zijn ogen die langs me heen keken, alsof ik er niet was. Er klopte iets niet, maar ik wist niet wat.
En dan, plots. Een donderslag bij heldere hemel. Hoe hij in mijn beleving over de tafel vloog met ogen vol haat, hoe ik in één tel van een seconde verwachtte hoe zijn handen om mijn nek zouden grijpen en me zouden wurgen. Dat deed hij niet. Hij was opgestaan, boog zich over de tafel, en zijn stem klonk luid, scherp, dreigend. Hij had me niet aangeraakt, nóg niet, toch hing het gevaar in de lucht. Gevaar voor mij, voor mijn kinderen. Ik zag al de titel van een krantenartikel voor mij, iets van een gezinsdrama.
En ik, vol verantwoordelijkheidszin, nam het zekere voor het onzekere. De vastberadenheid won het van de paniek in mijn keel. Ik nam mijn handtas, mijn jas, en de jassen van de kinderen. Kalm vroeg ik Yaro en Yonas op te staan van hun stoel, want we gingen naar huis. Yonas, die luid begon te schreeuwen - zijn bord lag nog vol en hij had honger - greep ik onder zijn armen uit zijn stoel en we vertrokken door de deur die zelden gebruikt werd, de deur die het dichtst bij de voordeur was.
Buiten liep ik snel, met Yaro aan de hand en Yonas op mijn arm, naar de auto, met drie erin, de deuren op slot. Maar ik had me niet hoeven haasten, Wim was ons niet gevolgd. Toen ik de straat uitreed, zag ik hem steun zoeken tegen de spijlen van de voordeur, een donkere schaduw tegen het licht binnen.
Eens thuis stuurde ik hem bericht dat ik het uitmaakte, er was een grens overschreden. Er volgde een antwoord met sorry, en nog een, en nog een. Tientallen. Ik zette mijn telefoon uit. Het was echt voorbij, geen sorry kon daar nog wat aan veranderen.