gedicht

Nikki
21 apr 2018 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket

dDe18th April 2018

Today the first warm day in spring. Cold water, shells are hurting my bare feet. This first day at sea,  light still incredibly soft.... Thoughts came & went & stay.. as seagulls in the sky white stripes of planes are  writing names from heaven... They are there, they are here in birds, in waves, in light. I close my eyes to see my brothers near to me....

 

Vandag  die eerste warm lentedag. Koue water, my kaal voete kla eerste dag by die see sagte, ongelooflike lug... Gedagtes kom, gaan, bly seemeeue in die lug  vliegtuie maak wit strepe skryf name vanuit die hemel Hulle is daar, hulle is hier in voëls, in branders, in die lig. Ek maak my oë toe en sien my broers naby my... Vertaling: Connel Fortuin dag Myriam,  Je hebt nu een naam, is dat een Joodse naam? Hoe hebben jouw ouders je je naam gegeven? Heb je dat ooit kunnen vragen?  Bovenstaand gedicht schreef ik afgelopen woensdag. Ik heb een Zuidafrikaanse vriend,  gevraagd het te vertalen. De hele week was het een komen en  gaan van dit en dat. Werk, familie, vrienden.. nu schrijf ik de losse stukjes. Waarschijnlijk voldoe ik niet aan de opdracht, ik begrijp deze niet goed.  De viskar verkoopt fish on the beach, hé het is toch: at the beach? Twee knullen rennen er achteraan, de vieze walm die uit de aluminium pijp komt, deert hen niet. In de verte klinkt het dof gerommel van een motor. Naderbij zoeven de rotorbladen van een legerhelicopter.  ‘Wij zijn nu van tijd los, mama’ klinkt het vanonder de parasol. ‘Ga maar lekker slapen, als we weggaan, waarschuw ik je wel’. Dochter schenkt rosé in en zakt ook weg op de stretcher. Aan de rand van het terras staan bossen wilgentenen in gelid. Twee koolmezen bewegen van twinkelerend van top naar top. Ze landen uiteindelijk op het allerdunste, hoogste gevorkte takje. En wiegen in de wind. De glanzende diepzwarte kraai pikt naar restjes eten in het zand. Hun blikkerig geluid weerkaatst. Naast mij is een topless, naar ik aanneem, studente verdiept in een studieboek. Als ze zich opricht wordt de tattoo zichtbaar rond haar rechterborst: een maretak. Dit is de eerste tattoo die ik mooi vind. Maar wat een pijn zal de studente geleden hebben. Naald en inkt in zo’n prachtige, zachte, ronde borst.  Lentelicht, lentefris, het water koud. Schelpen knarsen en snijden in mijn voetzolen. Au...De eerste lentedag, deze dag......

 

 

 

 

 

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

Nikki
21 apr 2018 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket