Gegroet geest uit de lamp,
gaat er een lichtje branden bij het horen van mijn naam?
Line.
Nee, natuurlijk niet.
Je kan me niet kennen.
Tenzij iemand ooit over mij gewenst heeft, wie weet.
Want al die keren dat de klok 22:22 toonde,
ik tussen twee jongens liep en andere bijgelovigheden zich voldeden,
kwamen die wensen dan bij jou terecht?
Je zou je voor minder verstoppen in een lamp.
Liefst zou ik bij je komen zitten.
Ik zou slechts een paar vrienden vertellen dat ik bij jou ben.
Bij mijn beste vriend blauwe geest.
Altijd al fan van jou kleur geweest.
Maar als ik echt heel eerlijk ben:
wens ik dat ik een favoriet sprookje/persoon had,
en nu niet met mijn handen in het haar zat.
Wie ik schrijven zou.
Zul je mijn wensen nu nog in vervulling brengen?
Hopelijk voel je je niet beledigd,
dat zie ik nog wel gebeuren met jou persoonlijkheid.
Line je lamp.
(wow. Wacht. Hoe cool zou dat zijn? Dat er een geest in mij schuilt, die eruit komt als je op een bepaald plekje wrijft. Wacht. Want dat is wel een ware metafoor voor dingen die je niet met iedereen deelt. Dankjewel geest. Geestig hé.)