Generiek gedicht #2

12 jun 2025 · 5 keer gelezen · 0 keer geliket

Dat ze daar is

Opnieuw

Niet kijkend, toch wel ziend

Het ritselt tussen de oren

Het trekt aan de borstkas

Hoe leuk is het gelach

Hoe zwaar is het gesmacht

De tijd is vreemd

De ruimte, onverschillig

Minuten, uren, dagen, nachten

Wat houdt de ogen vast?

Wat snoert de lippen stevig?

 

Ach, zie de lach plots op dat gezicht verschijnen

Het doorbloedde rood van die wangen.

Ogen zien wat ze willen bekijken

Het hoofd denkt wat hij wil weten

Het hart, wel het hart pompt.

En ik?

Ik wacht, glimlachend, licht blozend

Geduld

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

12 jun 2025 · 5 keer gelezen · 0 keer geliket