Het wegzinken is geruisloos
Zachtjes sluipt het in elke gedachte in elke intentie
Het gaat kruipt nestelt wurmt wringt en wroet zich
In elke kronkelende hoek en elke hoekige kronkel
Het vervormt me
Vormt een hologige dwaasheid in mij
Wazig donker en onklaar
Pupillen vaal als de staar
Onduidelijk in oorsprong
Pijnloos maar onverbiddelijk doelgericht
Het verdrinken en wegzinken
Zacht
Daar wacht mijn Lorelei
Mijn op de klippen lopen
Het drukkend vergeten
Het niet willen weten
Blind doof en stom
Mijn vlucht
Met de handen vooruit
In de mist