Traag droop het geblauwte van ons af
droegen we stenen in onze smoelen
onkruid om de benen.
Het puin brak ons uit.
Murw land, hoegenaamd
niets meer te rapen.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.