Antiviraal sonnet

Emilou
17 dec 2020 · 10 keer gelezen · 0 keer geliket

Als je dit leven niet meer wil leven

De tijd die vooruit snelt, jij die blijft staan

De sprankel, de schoonheid lang lijkt verdreven

Halve gezichten, een semi-bestaan

 

Als je je afvraagt wat het nog waard is

Een wereld waar schijnbaar niemand meer lacht

Een leven dat klein, grijs en onvrij is

In een stille stad, een lege nacht

 

Weet dan mijn liefste, dat ik je zie stralen

Zelfs door die stof over je gelaat

Het licht in je ogen vertelt me verhalen

Je laadt me op als je met me praat

 

Vergeet niet, ook dit gaat voorbij,

Ik ben er voor jou, jij ook voor mij?

 

 

 

 

 

 

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

Emilou
17 dec 2020 · 10 keer gelezen · 0 keer geliket