5 minuten
Je duim duwt door de stoppelduinen. Slecht geschoren. Schurend en snijdend. Tussen de groeven van je palm spelen halmen als naalden, een chaos aan muziek. Elk lied, luid. Het zand graaft groeven in je vingerafdruk. Kenmerkend. Scheurend in de stilte van de wind, die met fluitend gemak het zand verplaatst. De duin rekt. Korrels stuiven razend weg. Je vinger drukt af. De tijd loopt. Het strand loopt vol. Ongeschonden. Ongeschoren.
7 minuten
De mensenmassa verzamelt onder je hand. Een deegbal. Plakkerige heethoofden versmelten, knedend, bewerkt tot een homogene massa. Het recept roept op tot een volle overgave. Kneed. Trek. Duw. Tot aan de grens van je mogelijkheden. Herhaal. Kneed. Trek. Duw. De bal rolt, de temperatuur schiet omhoog. De grens is bereikt. Ze vallen binnen. Rollend materiaal. Banen zich een weg door de straten, de blokken vallen één na één. Een blokkendoos van puin en rommel. Stratenplan zonder doel. Het is speelgoed onder je hand. Brokken plakken in de brakerige deegbal. De bal rijst buiten elke proportie. Niemand ontkomt nog. Iedereen komt om. De stilte is akelig zacht. Het puin ligt in duinen.