Hier waait de wind,
plaveien plassen de paden.
Valt de aarde in de schaduw,
en korten de dagen.
Hier miezert de mist,
dwarrelen dagen in dauw.
Verwarmen wanten vingertoppen,
klapperen tanden van de kou.
Hier zijn ’t kille kalenderdagen,
maar verwarmen we elkaar.
Binnenblijven is nu eenmaal
een betekenisvol gebaar.
De zomer keert wel weer,
de dagen zullen lengen.
Laat ons hopen dat we dan weer
de bubbels kunnen mengen.