Het land van heuvels
In de luwte van een oude zee
ligt mijn schip voor anker,
geruisloos ben ik er.
Het ooit zo duistere diepe,
als vooruitgeschoven aarde,
strekt zich uit ___________voor me.
Kan ik nog naar je verlangen,
mijn hoogste goed,
terwijl verscholen nuances
het verleden spiegelen en
de tijd de slag weet te winnen.
Nu nog schakeren
de heuvels het landschap,
als een onvermijdelijk toeval,
zij vertellen mijn verhaal.
Het land van Streuvels.