Dit verhaal speelt zich af wanneer alle kinderen liggen te slapen en alle sprookjesboeken zijn gesloten en de sprookjesfiguren vrij zijn om te gaan en staan waar ze willen.
Vele van jullie denken dat een sprookje eindigt met “en ze leven nog lang en gelukkig”, maar dat is verre van waar.
Zo neem ik jullie graag mee naar het sprookjes café waar menig prinses een rood wijntje drinkt tegen de rimpels en praktisch alle prinsen hun witte paarden laten rusten, terwijl ze van een biertje genieten.
Trollen, wolven, dwergen, kabouters alles komt hierbinnen en verlaat het café wanneer het weer tijd is om lieve mensen kinderen in slaap te lezen.
Het café stroomt langzaam vol.
Broeder Tuck schenkt iedereen bij, terwijl de schout de openstaande rekeningen bijhoudt.
Achterin spelen de trollen klaverjas en de wolven vermaken zich met een potje blaasvoetbal.
De prinsen zoeken hun vaste plek aan de bar en op een enkele na is de club weer compleet.
‘Proost! Op een weelderige avond!’ Met een perfecte witte grijnst steekt prins Eric zijn biertje in de lucht.
Dat had je niet verwacht hé?!
De deur van het café vliegt open, waarnaar zeven kleine gezette mannen gehaast de vloer beginnen te vegen. En pas nadat de vloer blinkt in het kaarslicht, komen de drie beste vriendinnen binnenschrijden.
Ach daar zijn ze de “belangrijkste” vrouwen voor het verhaal.
Wist je trouwens dat de vader van Doornroosje de oom van Sneeuwwitje is en die weer de neef van Assepoester even als hun prinsen die weer schakeling familie zijn van elkaar…
Nee… wist je dat nog niet?
Ach niet belangrijk …zolang de kleinkinderen er maar ongeschonden vanaf komen…
‘Hallo! Zou je het heel erg vinden om deze intro verder te skippen en gewoon te beginnen aan het verhaal?!’ sist Sneeuwwitje.
Ugh prinsessen! Ze willen altijd maar in het “middelpunt” blijven… kan ik eindelijk mijn zegje doen komen die verwende nesten er weer tussen!
‘BEN JE KLAAR?!’
(Eye-roll)
(Adem in. Adem uit.)
(Schraap je keel!)
Ergens ver weg, diep tussen de bomen staat een huisje, lieftallig en klein, waar vogels tjirpen in de vroege morgen tot aan de schemerige maneschijn.
Na vele jaren slapen zei de jonkvrouw heel gewoon:
‘Als jullie het niet erg vinden ga ik zo naar mijn bedje toe, ik ben zo ongelofelijk moe…’ gapend staat Doornroosje op.
Sneeuwwitje schudde langzaam haar hoofd en vertelde dat dat nog niet kon.
‘Dat kan nog niet’ snauwt Sneeuwwitje.
‘Maar waarom?’ Geïrriteerd ploft Doornroosje weer terug op haar stoel.
Het grote nieuws, het was eindelijk daar, de prinsessen staarde belangstellend naar…
‘Ik ben laat… ik ben laat, IK BEN VEEL TE LAAT!’ tierend van stress komt het Witte Konijn het café binnen gesprongen.
Uhm… Konijn dit is het verkeerde sprookje…
‘FIJN heb ik weer, nu ben ik nog later!’
‘Wat nou verkeerd sprookje? Ik kan nog wel een nieuw trofeetje gebruiken!’ Geniepig stapt Gaston uit zijn duistere hoekje. ‘LEFOU! Pak mijn geweer!’
LeFou glundert trots, terwijl hij het opgepoetste jachtgeweer aangeeft.
‘Niemand schiet als Gaston!’ zwijmelt hij.
‘DOE NORMAAL!’ Krijsend gooit Belle haar boek op tafel, vol afkeur kijkt ze naar het tafereel dat steeds grimmiger wordt. Binnen een mum staat ze voor het vizier, zonder Gaston nog een blik waardig te gunnen keert ze zich om naar het Witte Konijn.
‘Wat een schattig beestje ben jij,’ ze bekijkt hem van top tot teen, ‘wacht eens volgens mij heb ik weleens over jou gelezen!’
Lieflijk haalt Belle haar hand over zijn snuit.
‘NÉÉ, ga weg!’ brult Konijn en met een woeste zwaai slaat hij haar hand weg.
Konijn ik wil niet heel vervelend zijn, maar wij zijn hier bezig met een verhaal.
Spring jij je konijnenhol weer in, dan kan ik dit verhaal even afmaken, zoveel tijd hebben we niet!
‘Alsof ik hier tijd voor heb?! Heel de wereld staat op z’n kop en jullie zitten hier maar te niksen!’ Verwildert kijkt hij om zich heen. ‘Kom niet dichterbij! Blijf uit mijn buurt!’
Pardon... Konijn?
‘Die is niet goed in z’n kop.’ mompelt prins Adam binnensmonds.
‘Ja, wat is jouw probleem? Doe gewoon normaal makker.’ Alladin komt langzaam op het rumoer af, en seint dat iedereen zich rustig moet houden.
‘Niks normaal, dit is het nieuwe normaal, blijf op afstand!' raast Konijn.
Beste Konijn, we zitten hier gewoon gezellig bij elkaar voor dit verhaal, kom er dan gezellig bij.
Neem wat tijd om rustig te worden voordat je weer “down the rabbit hole” gaat.
Wacht… Kan het soms zijn dat je te lang bij de rups bent geweest? De lucht die je daar inhaleert is wellicht niet zo zuiver geweest.
‘HA, die lucht daar is niet zuiver?! De lucht is op geen ene plek ter wereld meer zuiver, niet in de sprookjeswereld en zeker niet in de mensenwereld, zelfs het dierenrijk heeft het te voorduren. We gaan eraan! WE GAAN ER ALLEMAAL AAN!’
Okay…
Nu ben ik ook de verhaallijn kwijt.
Maar dan maken we er gewoon een nieuw verhaal van.
Konijn vertel kort maar krachtig de inleiding, met niet zoveel woorden, want zoveel tijd is er niet.
‘*@#$%^&^%$#@*! WE HEBBEN GEEN TIJD VOOR EEN VERHAAL!
HET IS EEN STRIJD TEGEN DE KLOK, ZEKER NU MET DE AVONDKLOK! JULLIE MOETEN ALLEMAAL WAKKER WORDEN!!
WE HEBBEN TE MAKEN MET EEN ONZICHTBARE VIJAND, DE DODELIJKSTE DIE ER BESTAAT!’ brult Konijn
‘Dan moeten die vijand verslaan,’ bromt Jafar.
‘Ik ga op onderzoek uit!’ Enthousiast stapt Alladin op zijn tapijt.
‘YEAH,’ juicht Flynn ‘dan ga ik met je mee.’
Dat klinkt als een spannende inleiding.
Vorm een leger en bestrijd de vijand.
‘Ow NÉÉ, dat is verboden! ALLES IS VERBODEN!’ gilt Konijn, ‘Geen samenscholing! Niet onnodig vliegen! Blijf op anderhalve meter! Was je handen stuk en draag een mondkapje!
En geen alcohol meer! Ga in lockdown, SLUIT JEZELF OP!’
WAT DOEN JULLIE HIER NOG? HET CAFÉ MAG NIET EENS OPEN ZIJN!
WE MOETEN HIER ALLEMAAL WEG, NIEMAND IS MEER VEILIG…’ krijst Konijn.
Panisch stormt iedereen het café uit.
Okay…
Dat was echt heel kort…
*@#^$! LOCKDOWN!
...Einde...