De zon roept me op, maar ik ben nog niet klaar om wakker te worden. Ik lig met mijn hoofd op jouw borstkas, met mijn kloppend hart tegen jouw warme lijf, met jouw zachte toch sterke armen om mij heen terwijl jouw liefhebbende handen onbewust en dromerig mijn rug strelen. We ademen op hetzelfde ritme. Ik ben rustig, tevreden, volmaakt. Er is geen betere plek op deze wereld om te zijn dan hier. Hier is geen exacte locatie. Hier is bij jou en bij jou kan overal zijn. Als ik niet bij jou ben, dan ben ik nergens. Daarom wil ik ook niet wakker worden. Dat wil zeggen dat de tijd aanbreekt om nergens te zijn tot het weer tijd is om hier te zijn. Ik ben niet graag nergens, want het is daar minder warm dan hier. Ik wist niet dat ik nergens was, tot ik hier was.
De zon wordt sterker en wint de strijd met de nacht. Ze wordt verwelkomd door fluitende vogels, drukker verkeer en lachende kinderen die naar school trekken. Ik ben wakker, maar ik ontken het. Ik doe alsof ik nog slaap. Jij ook. Al voelen we beiden dat de ander wakker is. We verkiezen om nog even langer hier te zijn. Om nu te zijn. En niet ergens anders op een ander moment. Op dit moment haat ik tijd. Ik wenste dat ik het stil kon zetten en dit simpele, perfecte moment van geluk pas moest verlaten als ik er klaar voor was. Ik vermoed dat ik er nooit klaar voor zou zijn en dit moment voor altijd zou willen beleven.
Ik ontwaak uit mijn sluimerslaap. Mijn bed voelt leeg en koud. Jij bent er niet meer. Ik begrijp niet waarom je er niet meer bent. Ik besef dat ik al een jaar elke ochtend zo wakker word en telkens weer mijzelf afvraag waarom ik niet wakker word in jouw warmte. Ik begrijp niet waarom ik eraan blijf vasthouden. Ik heb het eigenlijk niet meer vast. Wat ik vasthoud is al weg. Ik wil voort, maar jouw herinnering houdt me hier. Hier is nu daar. Daar is niet hier. Waarom doe ik alsof daar hier is? Het enige antwoord dat klopt is dat ik hier wakker word in plaats van nergens. Daarom houd ik vast aan het hier dat nu daar is.
Hoe neem ik afscheid van jou? Ik wil verder, ik wil je loslaten. Vertel me hoe ik hier kan vinden zonder jou. Het enige wat ik wil: hier zijn, maar ik lijk het niet te kunnen zonder jou.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.